อุบัติการณ์การติดเชื้อแบคทีเรียดื้อยาหลังการปฏิบัติตามแนวทางการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อแบคทีเรียดื้อยา ในหอผู้ป่วยอายุรกรรมหญิง โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชท่าบ่อ

บทคัดย่อ

การวิจัยและพัฒนานี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาอุบัติการณ์การติดเชื้อแบคทีเรียดื้อยาหลังการปฏิบัติตามแนวทางการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อแบคทีเรียดื้อยา 2)เพื่อเปรียบเทียบการปฏิบัติตามแนวทางการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อแบคทีเรียดื้อยาของพยาบาลวิชาชีพ  ในหอผู้ป่วยอายุรกรรมหญิง  โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชท่าบ่อ  ก่อนและหลังการปฏิบัติตามแนวทาง

ประชากรที่ใช้ในการศึกษา คือ พยาบาลวิชาชีพ 11 คน และผู้ป่วยที่พักรักษาตัว 45 คน โดยทำการคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แนวทางปฏิบัติการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อแบคทีเรียดื้อยา และ 2) แบบบันทึกการสังเกตการพยาบาลของพยาบาลวิชาชีพ ตรวจสอบด้วยผู้เชี่ยวชาญ 3 ท่าน มีค่าดัชนีความสอดคล้องระหว่าง 0.67-1.00  มีค่าความเชื่อมั่นสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาคเท่ากับ 0.81 วิเคราะห์โดยใช้ด้วยใช้การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และสถิติวิลคอกซันไซน์แรงคเทส

ผลการวิจัยพบว่า หลังการใช้แนวทางการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อแบคทีเรียดื้อยาของพยาบาลวิชาชีพ มีค่าเฉลี่ยการปฏิบัติตามแนวทางสูงกว่าก่อนปฏิบัติตามแนวทางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.01 (p = 0.004) และไม่พบอุบัติการณ์การติดเชื้อแบคทีเรียดื้อยาหลังการใช้แนวทางการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อแบคทีเรียดื้อยา  โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชท่าบ่อ ดังนั้น ควรนำแนวทางปฏิบัติการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อแบคทีเรียดื้อยาของผู้ป่วยอายุรกรรมหญิงไปใช้ ณ หอผู้ป่วยอื่นของในโรงพยาบาลเพื่อพัฒนาให้เป็นแนวทางของโรงพยาบาลต่อไป