เกี่ยวกับวารสาร

นโยบายและขอบเขตการตีพิมพ์ :

วารสารบาลีเถรวาทปริทรรศน์ (Pāli–Theravāda Review Journal PTRJ) ISSN xxxx-xxxx (Online) เป็นวารสารวิชาการทางด้านบาลีพุทธศาสนาเถรวาทของมูลนิธิมหาวชิราลงกรณบาลีเถรวาทราชวิทยาลัย ตำบลรางพิกุล อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม จัดตั้งขึ้นเพื่อเป็นเวทีทางวิชาการในการส่งเสริมการศึกษา การวิจัย และการพัฒนาความรู้ด้านบาลีศึกษาและพระพุทธศาสนาเถรวาทอย่างเป็นระบบ โดยมุ่งเผยแพร่ผลงานที่มีคุณภาพและมีส่วนสนับสนุนการพัฒนาพุทธศึกษาร่วมสมัย วารสารมีเจตนารมณ์ในการส่งเสริมการเผยแพร่องค์ความรู้ด้านพระไตรปิฎก อรรถกถา ฎีกา และคัมภีร์สำคัญในสายเถรวาท รวมถึงการศึกษาด้านภาษาศาสตร์บาลี ปรัชญา จริยศาสตร์ ประวัติศาสตร์ และภูมิปัญญาพุทธศาสนา ตลอดจนการวิเคราะห์คัมภีร์ การแปลคัมภีร์บาลีอย่างมีมาตรฐาน และงานวิจารณ์เชิงวิชาการที่มีคุณค่าต่อวงวิชาการด้านพุทธศาสนา เพื่อให้เกิดพื้นที่ทางวิชาการที่เปิดกว้าง วารสารมุ่งสนับสนุนให้พระสงฆ์ นักวิจัย นักวิชาการ และนิสิตนักศึกษาสามารถเผยแพร่ผลงานวิจัย บทความวิชาการ บทแปล และบทวิจารณ์ที่ผ่านการตรวจสอบตามหลักวิชาการอันเคร่งครัด พร้อมทั้งส่งเสริมการสืบสาน อนุรักษ์ และตีความคัมภีร์โบราณให้สอดคล้องกับบริบทสังคมปัจจุบัน โดยคำนึงถึงจิตวิญญาณและสาระสำคัญของพระพุทธศาสนาเถรวาทเป็นสำคัญ
วารสารยังมุ่งขยายขอบเขตองค์ความรู้ผ่านงานศึกษาที่เชื่อมโยงกับศาสตร์สาขาอื่น ๆ เช่น ภาษาศาสตร์ คติชน วัฒนธรรมศึกษา จิตวิทยา การศึกษา และการพัฒนาชุมชน เพื่อให้เกิดความเข้าใจที่รอบด้านเกี่ยวกับการประยุกต์หลักธรรมเถรวาทในโลกสมัยใหม่ นอกจากนี้ วารสารให้ความสำคัญกับการสร้างเครือข่ายนักวิชาการทั้งในและต่างประเทศ การแลกเปลี่ยนความรู้และประสบการณ์การวิจัย และการยกระดับมาตรฐานการตีพิมพ์ผ่านกระบวนการบริหารจัดการที่โปร่งใส และยึดหลักจริยธรรมวิจัยตามมาตรฐานสากล

กระบวนการพิจารณาบทความ :

วารสารบาลีเถรวาทปริทรรศน์ ใช้ระบบ Double-blind Peer Review โดยผู้ประเมินและผู้เขียนไม่ทราบชื่อและสังกัดของกันและกัน เพื่อให้เกิดความโปร่งใสและเป็นกลางในการพิจารณาบทความ บทความทุกเรื่องจะได้รับการประเมินโดยผู้ทรงคุณวุฒิในสาขาที่เกี่ยวข้องอย่างน้อย 3 ท่าน ซึ่งจะพิจารณาความถูกต้องของเนื้อหา คุณภาพทางวิชาการ ความใหม่ขององค์ความรู้ และความเหมาะสมในการตีพิมพ์ การประเมินจะอ้างอิง เกณฑ์มาตรฐานของวารสาร ผ่านแบบฟอร์มประเมินที่กำหนดอย่างชัดเจน โดยครอบคลุมด้านเนื้อหา วิธีวิจัย การเขียนเชิงวิชาการ และความสอดคล้องกับขอบเขตของวารสาร ทั้งนี้ บทความจะได้รับการพิจารณาตีพิมพ์หลังผู้เขียนปรับแก้ไขตามคำแนะนำของผู้ประเมินและคำวินิจฉัยของกองบรรณาธิการอย่างครบถ้วน

ประเภทของบทความ :

1) บทความวิจัย (Research Article) มีการศึกษาวิจัยและมีรูปแบบโครงสร้างอย่างถูกต้องตามระเบียบวิธีวิจัย ประกอบด้วย วัตถุประสงค์ วิธีดำเนินการวิจัย ความเป็นมา (บทนำ) ผลการวิจัย อภิปรายผลการวิจัย องค์ความรู้ใหม่ และบทสรุป

2) บทความวิชาการ (Academic Article) มีการศึกษาค้นคว้าอย่างลึกซึ้ง แล้วนำเสนอความรู้ใหม่ที่ได้มีรูปแบบประกอบด้วย บทนำ เนื้อหา ความรู้ใหม่ที่ได้จากการศึกษา และบทสรุป

3) บาลีปริทรรศน์/คำวิจารณ์คัมภีร์ (Pāli Text Review) บทความที่มุ่งทบทวน วิเคราะห์ และตีความคัมภีร์บาลี เช่น พระไตรปิฎก อรรถกถา หรือฎีกา โดยให้ข้อสังเกตทางภาษา แนวคิด หลักธรรม และประเด็นสำคัญของข้อความ พร้อมทั้งวิจารณ์หรือเปรียบเทียบการตีความที่มีอยู่ เพื่อเสนอความเข้าใจที่ถูกต้อง ลึกซึ้ง และสอดคล้องกับหลักวิชาการด้านพุทธศาสนาเถรวาท

4) บทแปลบาลีพร้อมอรรถาธิบาย บทความที่นำเสนอการแปลข้อความจากคัมภีร์บาลี พร้อมอรรถาธิบายประกอบอย่างเป็นระบบ โดยชี้แจงความหมายสำคัญ โครงสร้างทางภาษา แนวคิดทางธรรม และบริบทของคัมภีร์ บทแปลต้องมีความถูกต้องตามหลักภาษาบาลีและมีคำอธิบายที่ช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจเนื้อหาอย่างลุ่มลึกและสอดคล้องกับหลักวิชาการด้านพระพุทธศาสนาเถรวาท

5) บทความพิเศษด้านคัมภีร์โบราณ บทความที่นำเสนอการศึกษา วิเคราะห์ หรือตีความคัมภีร์โบราณและหลักฐานทางพุทธศาสนา เช่น คัมภีร์ใบลาน จารึก เอกสารโบราณ หรือฉบับคัมภีร์หายาก โดยมุ่งอธิบายคุณค่า เนื้อหา รูปแบบตัวเขียน ประวัติการส่งต่อ หรือความสำคัญทางประวัติศาสตร์และพระพุทธศาสนา บทความประเภทนี้ต้องมีข้อมูลเชิงประจักษ์และวิธีวิจัยที่ชัดเจน เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจมิติทางวิชาการของคัมภีร์โบราณอย่างถูกต้องและรอบด้าน

ทั้งนี้บทความทุกประเภทจำนวนคำเฉลี่ยไม่ควรเกิน 9,000 คำ และขอแนะนำให้มีรูปภาพ ตาราง และแผนภูมิ จะช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจบทความได้ดีมากขึ้น

ภาษาที่รับตีพิมพ์ :