ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ 2 ) เพื่อเปรียบเทียบภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ ตามความคิดเห็นของครู จำแนกตามอายุ ระดับการศึกษา และประสบการณ์ในการทำงาน 3) เพื่อศึกษาแนวทางในการพัฒนาภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ ประชากรและกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ครูในโรงเรียนสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ ประกอบด้วย 26 โรงเรียน จำนวน 234 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลครั้งนี้เป็นแบบสอบถาม (Questionnaire) ลักษณะคำถามเป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า (Rating Scale) มี 5 ระดับ ตามวิธีของลิเคอร์ท (Likert) สถิติที่ใช้ในงานวิจัย ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน โดยใช้สถิติเชิงอนุมาน ทดสอบสถิติ t-test และ F-test (One-way ANOVA)
ผลการศึกษาพบว่า ระดับภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในความคิดเห็นของครู ในโรงเรียนสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ ในภาพรวม อยู่ระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ ด้านการจัดการหลักสูตรและการสอน อยู่ระดับมากที่สุด รองลงมา คือ ด้านการประเมินผลและการตรวจสอบความก้าวหน้าของนักเรียนอยู่ระดับมากที่สุด และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด คือ ด้านการวางแผนกำหนดภารกิจอยู่ระดับมาก
ผลการวิเคราะห์ข้อมูลเปรียบเทียบความคิดเห็นของกลุ่มประชากรครูในโรงเรียนสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ ที่มีความคิดเห็นต่อภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา จำแนกตามประสบการณ์ในการทำงาน พบว่า สถานศึกษา ด้านการนิเทศการสอน และด้านการประเมินผลและการตรวจสอบความก้าวหน้าของนักเรียน แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ซึ่งเป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้
Article Details
References
กิ่งกาญจน์ สุขสำราญ. (2565). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา ในกลุ่มอำเภอปลวกแดง สังกัดสำนักงานเขตทพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาระยอง เขต 1. การค้นคว้าอิสระ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพมหานคร มหาวิทยาลัยเกริก.
ทัศนา วรรณประภา. (2560). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในอำเภอสอยดาว สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 2. งานนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. ชลบุรี. มหาวิทยาลัยบูรพา.
นรชัย ภักดีศุภผล. (2560). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาตามการรับรู้ของครูโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.นพพล ศุภวิทยาเจริญกุล. (2560). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการพัฒนาการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งชาติ.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
ปรียาภรณ์ เรืองเจริญ. (2560). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ชัยภูมิ เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์ สาขาวิชาการบริหารการศึกษามหาบัณฑิต. ชัยภูมิ. มหาวิทยาลัยราชภัฎชัยภูมิ.
เพ็ญนภา พลับฉิม. (2559). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารดรงเรียนในอำเภอองค์รักษ์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาราชบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. นครปฐม. มหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม.
เสาวภาพันธ์ ศรีประเสริฐ. (2560). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักการศึกษาเมืองพัทยา. งานนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. ชลบุรี. มหาวิทยาลัยบูรพา.
Irfan, Bashie & Usman Khalil. (2017). Instructional Leadership at University Level in Pakistan: A Multi Variable Based Comparative Study of Leadership Styles of Heads of The Instructional Departments. Bulletin of Education and Research, 39 (1), 175-186.
Krejcie, R.V. and Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Krug, R.E. (1992). Leadership and performance beyond expectations. New York: Free Press.
Mehrnaz, Fahimirad, Idris, Khairuddin & Shakib,. Sedigheh, Kotamjani. (2516). Instructional leadership and instructor development: A case study of Malaysia research universities. Malaysian Journal of Society and Space, 12 (10), 101-112.