ผลการใช้แบบฝึกทักษะการพูดและการเขียนภาษาอังกฤษ สำหรับนักศึกษา สกร.อำเภอสวี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาผลที่เกิดขึ้นจากการใช้แบบฝึกทักษะการพูดและการเขียนภาษาอังกฤษ สำหรับนักศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้น 2) เพื่อหาประสิทธิภาพของแบบฝึกทักษะการพูดและการเขียนภาษาอังกฤษ สำหรับนักศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้น และ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของแบบฝึกทักษะการพูดและการเขียนภาษาอังกฤษ สำหรับนักศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้น สกร.อำเภอสวี การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลอง กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้น สกร.อำเภอสวี จำนวน 108 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าประสิทธิภาพและค่าที (t-test) ผลการวิจัยพบว่า (1) ผลการพัฒนาความสามามารถในการพูดและการเขียนภาษาอังกฤษ สำหรับนักศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้น สกร.อำเภอสวี ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 75/75 พบว่าผลการทดสอบระหว่างเรียน (E1) มีคะแนนเฉลี่ยร้อยละ 75 และผลการทดสอบหลังเรียน (E2) มีคะแนนเฉลี่ยร้อยละ78 แสดงว่าประสิทธิภาพ 75/78 ตามเกณฑ์มาตรฐานที่กำหนด 75/75 (2) ผลการเปรียบเทียบความสามารถทางการการพูดและการเขียนภาษาอังกฤษ สำหรับนักศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้น สกร.อำเภอสวี โดยผลการเรียนรู้หลังเรียน สูงกว่าผลการเรียนรู้ก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ (3) นักศึกษากลุ่มตัวอย่างมีความพึงพอใจต่อแบบฝึกทักษะการพูดและการเขียนภาษาอังกฤษ สำหรับนักศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้น สกร.อำเภอสวี ในภาพรวมมีความพึงพอใจต่อแบบฝึกทักษะการพูดและการเขียนภาษาอังกฤษ อยู่ในระดับมากที่สุด โดยมีความพึงพอใจด้านกระบวนการจัดการเรียนรู้ในระดับมากที่สุด
Article Details
References
จุไรรัตน์ สวัสดิ์, เสน่ห์ สวัสดิ์ และวจี พวงมณี. (2559). ศึกษาปัญหาการสื่อสารภาษาอังกฤษกับ อาจารย์ชาวต่างประเทศของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารสากล มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา น่าน. ใน การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ครั้งที่ 9 “ราชมงคลสร้างสรรค์นวัตกรรมที่ยั่งยืนสู่ประเทศไทย 4.0” (Creative RMUT and Sustainable Innovation for Thailand 4.0) (น. 303-311). นครปฐม: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
เฉลิม ทองนวล. (2557). เทคนิคการสอนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: ไฮเอ็ดพับลิชชิ่ง.
ไชยยศ เรืองสุวรรณ. (2533). เทคโนโลยีการศึกษา: ทฤษฎีและการวิจัย. กรุงเทพฯ: โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้าส์.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และ สำลี ทองธิว. (2552). การวิจัยทางการศึกษา: หลักและวิธีการสำหรับนักวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภัทรภร บุญศรี. (2562). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันโดยใช้บทฝึกการสนทนาภาษาอังกฤษ. มหาสารคาม: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
รัชดาภรณ์ พิมพ์พิสิฐถาวร. (2561). การพัฒนาความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษด้วยแบบฝึกทักษะ สำหรับผู้เรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. (ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
สินีนาฎ มีศรี. (2559). การพัฒนาแบบฝึกเสริมทักษะการเขียนภาษาอังกฤษตามแนวการสอนแบบอรรฐานสำหรับผู้เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนศรีวิชัย จังหวัดนครปฐม. (ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
แสงระวี ดอนแก้วบัว. (2558). ภาษาศาสตร์สำหรับครูสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
อุไร มากคณา. (2556). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันของนักศึกษาสาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรมคณะบริหารธุรกิจ พื้นที่วังไกลกังวล. นครปฐม: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
Byrne D. (1988). Teaching Writing Skills. London: Longman.