การพัฒนาสมรรถนะครูนวัตกรของนักศึกษาโดยใช้ กระบวนการคิดเชิงออกแบบบนฐานการวิจัยชุมชนสู่การสร้างนวัตกรรมการเรียนรู้และนวัตกรรมพัฒนาชุมชน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาทักษะนวัตกรของนักศึกษาโดยใช้กระบวนการคิดเชิงออกแบบ (Design Thinking) บนฐานการวิจัยชุมชนสู่การสร้างนวัตกรรมการเรียนรู้และนวัตกรรมการพัฒนาชุมชนที่ตอบโจทย์บริบทของชุมชน การวิจัยใช้แนวทางการวิจัยเชิงปฏิบัติการ (Action Research) ดำเนินการในสองพื้นที่ ได้แก่ บ้านหนองแวงหนองน้อย อำเภอนามน จังหวัดกาฬสินธุ์ ซึ่งมีจุดเด่นด้านการทอผ้าพื้นเมือง เกษตรพอเพียง และการอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรม และตำบลคำพอุง อำเภอโพธิ์ชัย จังหวัดร้อยเอ็ด ซึ่งมีจุดเด่นด้านประวัติศาสตร์ชุมชนและเกษตรแปลงรวม
การพัฒนาทักษะนวัตกรของนักศึกษาเน้นกระบวนการเรียนรู้ที่ลงมือปฏิบัติจริง เรียนรู้ผ่านการมีปฏิสัมพันธ์กับชุมชน และออกแบบนวัตกรรมจากโจทย์จริงในพื้นที่ ผลการดำเนินงานพบว่านักศึกษาสามารถสร้างสรรค์แผนภูมิสามมิติ แผนที่ชุมชน สื่อการเรียนรู้ท้องถิ่น และสร้างเพจออนไลน์เพื่อเผยแพร่สินค้าและเรื่องราวของชุมชน รวมทั้งผลิตของที่ระลึกจากเครื่องจักสาน ส่งผลให้นักศึกษาเกิดการพัฒนาในด้านความคิดสร้างสรรค์ การคิดวิเคราะห์ การสื่อสาร และความสามารถในการออกแบบนวัตกรรมอย่างเป็นระบบ สอดคล้องกับสมรรถนะของนวัตกรในศตวรรษที่ 21
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2561). การศึกษาเพื่อสร้างนวัตกร. วารสารการวิจัยทางการศึกษา, 21(3), 1–14.
มารุต พัฒผล. (2560). การจัดการเรียนรู้บนฐานชุมชนเพื่อพัฒนาทักษะศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิริยะฤาชัยพาณิชย์.(2558). การสอนแบบสร้างสรรค์เป็นฐาน Creativity-based Learning (CBL). วารสารนวัตกรรมการเรียนรู้, 1(2), 23-37.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2560). แผนยุทธศาสตร์การผลิตและพัฒนาครูของชาติ. กรุงเทพฯ: สกอ.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560). กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2553). นวัตกรรมกับการพัฒนาประเทศ. กรุงเทพฯ: สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ (องค์การมหาชน).
สุกัญญา แช่มช้อย. (2563). สมรรถนะนวัตกรรมของครูในยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 43(1), 55–72.
Anderson, J., Rainie, L., & Vogels, E. A. (2023). The future of innovation and problem-solving skills. Pew Research Center.
Brown, T. (2009). Change by design: How design thinking creates new alternatives for business and society. Harvard Business Press.
d.school. (2020). Design thinking bootleg. Hasso Plattner Institute of Design, Stanford University.
https://dschool.stanford.edu/resources/design-thinking-bootleg
Freire, P. (1970). Pedagogy of the oppressed. Continuum.
Gaynor, G. H. (2015). Innovation by design: What it takes to keep your company on the cutting edge. AMACOM.
IDEO. (2012). Design thinking for educators. IDEO. https://designthinkingforeducators.com
Kieu, T. K. (2020). Innovator competencies in higher education: A conceptual framework. International Journal of Educational Innovation, 4(2), 45–58.
Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Prentice Hall.
Stanford d.school. (2010). An introduction to design thinking: Process guide. Hasso Plattner Institute of Design, Stanford University.
UNESCO. (2003). Intangible cultural heritage and sustainable development. https://ich.unesco.org
World Intellectual Property Organization. (2007). Innovation and intellectual property. WIPO.
