สมรรถนะนักบัญชีและการพัฒนาความรู้ต่อเนื่องทางวิชาชีพบัญชีส่งผลต่อความสำเร็จ ในอาชีพของนักบัญชีในเขตกรุงเทพมหานคร
คำสำคัญ:
สมรรถนะนักบัญชี, การพัฒนาความรู้ต่อเนื่องทางวิชาชีพ, ความสำเร็จในอาชีพ, นักบัญชีบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1. เพื่อศึกษาสมรรถนะนักบัญชีที่ส่งผลต่อความสำเร็จในอาชีพของนักบัญชี ในเขตกรุงเทพมหานคร และ 2. เพื่อศึกษาการพัฒนาความรู้ต่อเนื่องทางวิชาชีพบัญชีที่ส่งผลต่อความสำเร็จในอาชีพของนักบัญชีในเขตกรุงเทพมหานคร การเลือกกลุ่มตัวอย่างใช้วิธีของ Krejcie & Morgan ซึ่งสุ่มเลือกนักบัญชีที่ขึ้นทะเบียนและทำงาน ในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 401 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม โดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมาน โดยการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการศึกษาพบว่า สมรรถนะด้านความคิดเชิงวิเคราะห์และการแก้ปัญหาของนักบัญชีมีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับกระบวนการปฏิบัติงานและความพึงพอใจของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ซึ่งเป็นตัวชี้วัดสำคัญของความสำเร็จในอาชีพ ในด้านผลกระทบจากการพัฒนาวิชาชีพอย่างต่อเนื่อง พบว่า การพัฒนาทักษะวิชาชีพ ทักษะด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ และจริยธรรมวิชาชีพ มีผลต่อความสำเร็จในอาชีพของนักบัญชีในทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จากผลการศึกษาสรุปได้ว่า การให้ความสำคัญในการพัฒนาทักษะด้านการคิดเชิงวิเคราะห์ และการแก้ปัญหาของนักบัญชี รวมถึงการศึกษาพื้นฐานวิชาชีพ ทักษะด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและจริยธรรมวิชาชีพอย่างต่อเนื่อง เป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้นักบัญชีประสบความสำเร็จในอาชีพได้อย่างยั่งยืนและทนทานต่อการเปลี่ยนแปลงในอนาคต
เอกสารอ้างอิง
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า. (2567). ผู้ทำบัญชีที่ขึ้นทะเบียนกับกรมพัฒนาธุรกิจการค้า. สืบค้น 21 พฤศจิกายน 2568 จาก https://eaccountant.dbd.go.th/e-accountant/.
กัญระยา กตะศิลา. (2564). สมรรถนะของนักบัญชีที่มีผลต่อความสำเร็จในการปฏิบัติงานด้านระบบสารสนเทศทางการบัญชีของผู้ประกอบการ SMEs ภาคบริการ ในเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระบัญชีมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
จุฬารักษ์ ทิพยเสนา. (2565). สมรรถนะของนักบัญชีและทักษะทางวิชาชีพบัญชีที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการปฏิบัติงานของนักบัญชี สำนักงานอัยการสูงสุด. การค้นคว้าอิสระบัญชีมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
นพัชกร ทองเรือนดี, สุภาวดี ศิริวัฒน์ และอาธิตญา ฉวีวงษ์. (2566). สมรรถนะทางวิชาชีพบัญชีที่ส่งผลต่อคุณภาพการปฏิบัติงานของนักบัญชีเขตปทุมธานี. วารสารการบริหารจัดการและนวัตกรรมท้องถิ่น, 5(5), 339-350.
สุพัตรา หารัญดา. (2566). คุณลักษณะนักบัญชียุคดิจิทัลที่มีต่อความสำเร็จในการปฏิบัติงานของนักบัญชีสำนักงานบัญชีคุณภาพในประเทศไทย. วารสารวิชาการและวิจัยมหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 13(2), 240-253.
อรณี ศรีคำมูล, นภาภรณ์ พลนิกรกิจ และอุเทน เลานำทา. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาความรู้ต่อเนื่องทางวิชาชีพกับความสำเร็จในการทำงานของนักบัญชี: กรณีศึกษานักบัญชีในธุรกิจสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มในประเทศไทย. วารสารการบัญชีและการจัดการ, 11(1), 91-102.
Arthur, M. B., Hall, D. T., & Lawrence, B. S. (1989). Handbook of career theory. Cambridge University Press.
Boyatzis, R. E. (1982). The Competent Manager: A Model for Effective Performance. New York: John Wiley & Sons.
DeFond, M. L., & Zhang, J. (2014). A review of archival auditing research. Journal of Accounting and Economics, 58(2-3), 275-326.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). Pearson.
IFAC. (2020). International education standards for professional accountants. International Federation of Accountants. https://www.ifac.org/education.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.
Kolb, D. A. (1984). Experiential Learning: Experience as the Source of Learning and Development. New Jersey: Prentice-Hall.
Mintz, S. M. (2018). Promoting and Measuring Ethics in the Accounting Profession. Journal of Business Ethics, 149(1), 251-276.
Spencer, L. M., & Spencer, S. M. (1993). Competence at Work: Models for Superior Performance. New York: John Wiley & Sons.
Warren Jr., J. D., Moffitt, K. C., & Byrnes, P. (2015). How big data will change accounting. Accounting Horizons, 29(2), 397–407. https://doi.org/10.2308/acch-51069
