ความคาดหวังของผู้ประกันตนต่อบทบาท อำนาจหน้าที่ และภาวะผู้นำของตัวแทนฝ่ายผู้ประกันตนในคณะกรรมการประกันสังคม
คำสำคัญ:
ความคาดหวัง, ผู้ประกันตน, คณะกรรมการประกันสังคมบทคัดย่อ
วัตถุประสงค์: ความคาดหวังของผู้ประกันตนต่อบทบาท อำนาจหน้าที่ และภาวะผู้นำของตัวแทนฝ่ายผู้ประกันตนในคณะกรรมการประกันสังคม มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาความคาดหวังของผู้ประกันตนต่อบทบาท อำนาจหน้าที่ และภาวะผู้นำของตัวแทนฝ่ายผู้ประกันตนในคณะกรรมการประกันสังคม และ (2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลกับความคาดหวังของผู้ประกันตนต่อบทบาท อำนาจหน้าที่และภาวะผู้นำของตัวแทนฝ่ายผู้ประกันตนในคณะกรรมการประกันสังคม
วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาเชิงปริมาณ จากกลุ่มตัวอย่างผู้ประกันตนมาตรา 33 โดยทำงานในกรุงเทพมหานคร เขตบางรัก และเขตปทุมวัน จำนวน 400 คน ผ่านแบบสอบถามความคาดหวังของผู้ประกันตนต่อบทบาท อำนาจหน้าที่ และภาวะผู้นำ โดยวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการทดสอบ F-tests โดยกําหนดค่านัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05
ข้อค้นพบ: กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (ร้อยละ 65.00) อายุ 25-35 ปี (ร้อยละ 35.80) จบการศึกษาระดับปริญญาตรี (ร้อยละ 69.50) มีอาชีพเป็นพนักงาน/ลูกจ้าง ในหน่วยงานเอกชน (ร้อยละ 77.30) และมีระยะเวลาการทำงาน จำนวน 5-10 ปี (ร้อยละ 27.00) ความคาดหวังของผู้ประกันตน พบว่า ผู้ประกันตนส่วนใหญ่มีระดับความคาดหวังมากที่สุดในทุกมิติ โดยเฉพาะอำนาจหน้าที่ของตัวแทนฝ่ายผู้ประกันตนในคณะกรรมการประกันสังคมที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ปัจจัยด้านอาชีพส่งผลต่อคาดหวังในอำนาจหน้าที่ของตัวแทนฝ่ายผู้ประกันตนในคณะกรรมการประกันสังคมในระดับสูงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
การประยุกต์ใช้จากการศึกษานี้: ผลการศึกษาสามารถนําไปใช้เป็นแนวทางเร่งผลักดันนโยบายส่งเสริมสิทธิประโยชน์ผู้ประกันตนในกรณีชราภาพ การเสียชีวิต และเจ็บป่วย นอกจากนี้ ควรประเมินบทบาทและผลการดำเนินงานของตัวแทนผู้ประกันตนในคณะกรรมการประกันสังคมอย่างสม่ำเสมอ โดยใช้เกณฑ์ที่สะท้อนความคาดหวังของผู้ประกันตนทุกมาตรา
เอกสารอ้างอิง
กองกฎหมาย สำนักงานประกันสังคม. (2567). หนังสือเวียน ด่วนที่สุด ที่ รง 0602/ว 912 เรื่อง ขอส่งประกาศคณะกรรมการการเลือกตั้งผู้แทนฝ่ายนายจ้างและผู้แทนฝ่ายผู้ประกันตน.
กาญจนา สนามน้อย. (2562). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้นำคนพิการในจังหวัดฉะเชิงเทรา (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
คณะรักษาความสงบแห่งชาติ. (2558). คำสั่งหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ ที่ 40/2558 เรื่อง การได้มาซึ่งคณะกรรมการประกันสังคม ที่ปรึกษาของคณะกรรมการประกันสังคม คณะกรรมการการแพทย์ และคณะกรรมการกองทุนเงินทดแทน เป็นการชั่วคราว.
คณะรักษาความสงบแห่งชาติ. (2562). คำสั่งหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ ที่ 9/2562 เรื่อง การยกเลิกประกาศคณะรักษาความสงบแห่งชาติ คำสั่งหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ และคำสั่งหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติบางฉบับที่หมดความจำเป็น.
ชูชัย สมิทธิไกร. (2564). จิตวิทยาสังคม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2556). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ณัฐสุดา ธิปทา. (2557). การรับรู้และความคาดหวังของผู้นำชุมชนและคณะกรรมการชุมชนในเขตเทศบาลนครลำปางต่อการให้บริการของศูนย์ช่วยเหลือทางสังคม One Stop Service Crisi Center (OSCC) จังหวัดลำปาง (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เดชา เดชะวัฒนไพศาล. (2565). พฤติกรรมองค์การ ทฤษฎีและการประยุกต์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พงษ์เทพ สันติกุล. (2565). การวิจัยทางวิทยาศาสตร์สังคมสำหรับนักศึกษาและผู้ปฏิบัติงานสวัสดิการสังคมและสังคมสงเคราะห์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พจนา มาศิริ. (2557). บทบาทของกรรมการสงเคราะห์ในกิจกรรมป้องกันยาเสพติด กรณีศึกษาสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนในพื้นที่เขตภาคกลาง (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พระราชบัญญัติประกันสังคม (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2558. ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 132 ตอนที่ 53 ก.
พระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2533. ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 107 ตอนที่ 161.
พิชาภพ พันธุ์แพ. (2554). ผู้นำกับการจัดการการเปลี่ยนแปลง. พิมพ์ครั้งที่ 2 ฉบับปรับปรุงใหม่. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รัชพล มณีเหล็ก. (2566). ความคาดหวังของสหวิชาชีพต่อบทบาทของนักสังคมสงเคราะห์ตามพระราชบัญญัติวิชาชีพสังคมสงเคราะห์ พ.ศ. 2556 มาตรา 28(1). วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 8(3), 330-339.
วิบูลย์ โค้วตระกูล. (2558). การศึกษาบทบาทที่คาดหวังและบทบาทที่ปฏิบัติจริงของคณะกรรมการธรรมาภิบาลจังหวัด (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.
ศักดิ์ไทย สุรกิจบวร. (2545). จิตวิทยาสังคม : ทฤษฎีและปฏิบัติการ. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
สถาบันปรีดี พนมยงค์ และนภาพร อติวานิชยพงศ์. (2566). สรุปประเด็น: เลือกตั้งคณะกรรมการประกันสังคมปฏิรูปอะไร ? อย่างไร ?. สืบค้นเมื่อ 1 ธันวาคม 2567 จาก https://pridi.or.th/th/content/2023/12/1791
สำนักงานกฎหมาย สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2559). รวมกฎหมายประจำปี พุทธศักราช 2558 เล่ม 3. สืบค้นเมื่อ 1 ธันวาคม 2567 จาก https://odl.parliament.go.th/handle/20.500.13072/556625
สิทธิโชค วรานุสันติกูล. (2546). จิตวิทยาสังคม : ทฤษฎีและการประยุกต์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2546). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพฯ: สามลดา.
สุธรรม รัตนโชติ. (2552). พฤติกรรมองค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ท้อป.
อรณิชชา ทศตา, อนุชา พิมายนอก, อนุชา พิมายนอก และจันทร์จิรา ใจอดทน. (2558). การศึกษาความคาดหวังของประชาชนที่มีต่อภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนครราชสีมา. ใน การประชุมวิชาการและเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ “สร้างสรรค์และพัฒนา เพื่อก้าวหน้าสู่ประชาคมอาเซียน” ครั้งที่ 2. (น. 539-545). นครราชสีมา: วิทยาลัยนครราชสีมา.
Vroom, V.H. (1964). Work and Motivation. New York: John Wiley & Sons.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารพิพัฒนสังคม
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
