การศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการเกิดภาวะหมดไฟในการทำงานของพนักงานกลุ่มเจเนอเรชั่นวาย ในเขตพื้นที่นิคมอุตสาหกรรมอมตะซิตี้จังหวัดชลบุรี

ผู้แต่ง

  • Chutirat Tomuenwai สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
  • Jindapa Leeniwa สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
  • ปรัชนันท์ เจริญอาภรณ์วัฒนา สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

คำสำคัญ:

ภาวะหมดไฟในการทำงาน, พนักงานกลุ่มเจเนอเรชั่นวาย, นิคมอุตสาหกรรมอมตะซิตี้ จังหวัดชลบุรี

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อภาวะหมดไฟในการทำงานของพนักงานเจเนอเรชั่นวายในนิคมอุตสาหกรรมอมตะซิตี้ จังหวัดชลบุรี 2) เปรียบเทียบภาวะหมดไฟในการทำงาน และ 3) ศึกษาอิทธิพลของปัจจัยที่ทำให้เกิดภาวะหมดไฟ การวิจัยเป็นเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างคือพนักงานอายุ 24–44 ปี จำนวน 400 คน เก็บข้อมูลด้วยสถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าสถิติ  t-test ค่าสถิติ F-test ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และค่าประสิทธิ์การถดถอย ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่ส่งผลต่อภาวะหมดไฟโดยรวมอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย 3.91) โดยมีปัจจัยสำคัญ ได้แก่ สภาพแวดล้อมในองค์กร โอกาสพัฒนาความสามารถ และความสมดุลระหว่างชีวิตกับงาน ระดับการศึกษามีผลต่อภาวะหมดไฟแตกต่างกัน ส่วนปัจจัยด้านเพศ สถานภาพสมรส ตำแหน่งงาน อายุการทำงาน รายได้ และประเภทอุตสาหกรรมไม่มีผลแตกต่างกัน ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านสภาพแวดล้อมการทำงานกับภาวะหมดไฟพบว่า สภาพแวดล้อมองค์กรมีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับต่ำมาก (r = .016) ส่วนปัจจัยอื่น ๆ เช่น ผลตอบแทน ภาระงาน และสมดุลชีวิต มีความสัมพันธ์เชิงลบในระดับต่ำมาก ผลการวิเคราะห์อิทธิพลพบว่า ปัจจัยสภาพแวดล้อมร่วมกันอธิบายภาวะหมดไฟได้ร้อยละ 0.90 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 แต่ไม่มีอิทธิพลต่อภาวะหมดไฟอย่างมีนัยสำคัญ

เอกสารอ้างอิง

AMATA Corporation Public Company Limited. (2019). Amata City Industrial Estate Chonburi Province. Retrieved from https://amata.com/th/our-location/thailand/chonburi.

Chusak, T. et al. (2020). Factors related to stress among factory workers in an industrial plant in Saraburi province. Valaya Alongkorn Research and Development Journal under the Royal Patronage, 15(1), 47-57.

Cochran, W. G. (1953). Sampling Techniques. New York: John Wiley & Sons.

Department of Mental Health. (2020). Burnout syndrome. Retrieved from https://dmh.go.th/news/view.asp?id=2270.

Freudenberger, H. J. (1974). Staff Burn-Out. Journal of Social Issues, 30(1), 159-165.

Khamhom, B. & Rattanawan, S. (2023). The influence of workload perception on burnout among employees. Journal of Management Science Ubon Ratchathani University, 12(2), 22-34.

Likert, R. (1967). The Human Organization: Its Management and Value. New York: McGraw-Hill company.

Phruttisarikorn, P. (2020). Burnout among employees of the Provincial Electricity Authority: A case study of Regional Electricity Office 3. Master’s thesis, Chulalongkorn University.

Sophakayang, W. (2019). Work behavior of Gen Y personnel: A case study of the Office of National Water Resources. Retrieved from https://bit.ly/3gm3mw9.

Zulkarnain, C.A. & Setyaningrum, R.P. (2022). The Influence of Work-Life Balance and Work Environment on Job Satisfaction with Burnout as Intervening of Millennial Employees During Covid-19 Pandemic in Bekasi District. Paper presented at the 2nd International Conference on Government Education Management and Tourism, Bandung City, Indonesia.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

22-12-2025

รูปแบบการอ้างอิง

Tomuenwai, C., Leeniwa, J., & เจริญอาภรณ์วัฒนา ป. . (2025). การศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการเกิดภาวะหมดไฟในการทำงานของพนักงานกลุ่มเจเนอเรชั่นวาย ในเขตพื้นที่นิคมอุตสาหกรรมอมตะซิตี้จังหวัดชลบุรี. เศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจปริทัศน์, 21(2), 92–115. สืบค้น จาก https://so15.tci-thaijo.org/index.php/bae/article/view/1720

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย