เสาหลักและคอขวดเชิงระบบ: การประเมินคุณภาพการจัดการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาบนฐานข้อมูลความพึงพอใจ และการวินิจฉัยช่องว่างวิกฤตเชิงโครงสร้าง

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ประเมินระดับความพึงพอใจของนักศึกษาปัจจุบันต่อคุณภาพการจัดการหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษาของมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา และวินิจฉัยช่องว่างวิกฤตเชิงโครงสร้างที่ส่งผลกระทบต่อคุณภาพบัณฑิตศึกษาในภาพรวม ใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณจากแบบสอบถามนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา จำนวน 205 คน (=0.963) ผลการวิจัยพบว่า ความพึงพอใจของนักศึกษาต่อคุณภาพการจัดการหลักสูตรโดยรวมอยู่ในระดับมาก (=4.44) โดยจุดแข็งหลักคืออาจารย์ผู้สอน อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์หรืออาจารย์ที่ปรึกษาการค้นคว้าอิสระ ซึ่งได้รับคะแนนสูงสุดในภาพรวม (=4.61, ระดับมากที่สุด) การวิเคราะห์เชิงลึกพบช่องว่างวิกฤตเชิงโครงสร้างด้านการสนับสนุนทุนวิจัยหรือค่าใช้จ่ายในการตีพิมพ์ ซึ่งได้คะแนนต่ำสุดทุกข้อคำถาม (=3.73, ระดับปานกลาง) สถานการณ์นี้ชี้ถึงความขัดแย้ง (Quality Paradox) ระหว่างคุณภาพบุคลากรที่สูงกับระบบสนับสนุนทรัพยากรที่ต่ำ เป็นคอขวดเชิงระบบที่ขัดขวางความสามารถของนักศึกษาในการสำเร็จการศึกษาตามเงื่อนไขการตีพิมพ์ผลงาน ข้อค้นพบนี้ชี้ให้เห็นความจำเป็นเร่งด่วนที่มหาวิทยาลัยต้องกำหนดข้อเสนอเชิงนโยบาย โดยยึดหลักการตัดสินใจบนฐานข้อมูลเชิงประจักษ์ (EBDM) เพื่อจัดสรรทรัพยากรและสร้างกลไกสนับสนุนการตีพิมพ์ผลงาน วิจัยให้ชัดเจนและเพียงพอ เพื่อให้สอดคล้องกับมาตรฐานการผลิตบัณฑิตระดับสูงและยุทธศาสตร์การพัฒนาท้องถิ่น