The Relationship between the Creative Leadership of the School Administrators and the School Effectiveness in the Nonsang District under Nongbualamphu Primary Educational Service Area Office 1
Keywords:
Creative Leadership, effectiveness, Effectiveness of educational institutionsAbstract
The objective of this research is to: 1) Study the creative leadership of school administrators in the Nonsang District under Nongbualamphu Primary Educational Service Area Office 1. 2) Study the effectiveness of schools in the Nonsang District under Nongbualamphu Primary Educational Service Area Office 1 and 3) Study the relationship between creative leadership and the effectiveness of schools in the Nonsang District under Nongbualamphu Primary Educational Service Area Office 1. The sample group consisted of 211 administrators and teachers with sample side determined using Krejci & Morgan's tabe and statitied random sampling. The instrument used to collect data is a 5-level rating scale. Data were collected by questionnaire with content validity of 0.67-1.00 and reliability of 0.959. The statistics used in data analysis include mean, standard deviation, and Pearson correlation coefficient.
The results showed that: 1) The creative leadership of school administrators in the Nonsang District, under Nongbualamphu Primary Educational Service Area Office 1, was at the highest level overall and in all aspects. The aspect with the highest average score was vision, while the aspect with the lowest average score was consideration of individual differences. 2) The effectiveness of educational institutions in the Nonsang District, Nongbualamphu Primary Educational Service Area Office 1, was generally at a high level in all aspects. The aspect with the highest average score is the learning environment, while the aspect with the lowest average score was student achievement. 3) The relationship between creative leadership and the effectiveness of educational institutions in the Nonsang District, under Nongbualamphu Primary Educational Service Area Office 1, was highly linear in a positive direction, with statistical significance at the 0.01 level.
References
กฤษดา เชียรวัฒนสุข. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบภาวะผู้นำ รูปแบบภาวะผู้ตามกับความผูกพันต่อองค์กรของพนักงาน. วารสารสหวิทยาการวิจัย:ฉบับบัณฑิตศึกษา. 7(1), หน้า 25-34.
กฤษพล อัมระนันท์. (2559). การศึกษาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาในอำเภอแม่วงศ์ สังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
ขวัญฤทัย ภู่สาระ. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารโรงเรียนกับประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
จินดารัตน์ โพธิ์นอก. (2561). ผู้นำเชิงสร้างสรรค์. เดลินิวส์. น. 23.
ดวงแข ขำนอก. (2559). การศึกษาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครราชสีมา เขต 6. วิทยานิพนธ์ ค.ม. (การบริหารการศึกษา). นครราชสีมา : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
นัฐชา แลบัว และกุลจิรา รักษนคร. (2566). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาและประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 1. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสารคาม, 17(1), 120-134.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุศรา ปุณริบูรณ์. (2563). องค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 21. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ปณิธาน บุญประสิทธิ์ และวีรภัทร ภัทรกุล. (2567). ความสัมพันธ์ของภาวะผูนำเชิงสร้างสรรค์กับความผูกพันธ์อองค์กรของครูโรงเรียนเอกชนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
ภรณ์ทิพย์ ปั้นก้อง. (2559). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3. งานนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
พิมพ์ศนิตา จึงสุทธิวงษ์. (2563). โปรแกรมการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์สำหรับนักวิชาการศึกษาสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. [วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
มณฑา ศิริวงษ์. (2559). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูอำเภอองครักษ์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครนายก. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยปทุมธานี.
รัษฎากร อัครจันทร์. (2560). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของครูในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
วัฒนา ปะกิคา. (2560). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นำ เชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารโรงเรียน. (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ณัฐชานันท์ พูลแก้ว. (2558). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 7. [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.
ณัฐัฐ ช่วยงาน. (2565). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ที่มีความสำคัญในการบริหารสถานศึกษาในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอิสลามระยอง เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. คณะครุศาสตร์: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
ณัฐสิทธิ์ ตันสกุล และรุจิราพรรณ คงช่วย. (2567). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาตรัง กระบี่ ในจังหวัดตรัง. วารสารทัศนมิติทางการศึกษา, 2(1), 1–12.
ศักดิ์ไทย สุรกิจบวร และคณะ. (2553). ประสิทธิผลกระบวนการ : เป้าหมายสำคัญของการบริหารโรงเรียน. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. 2(3), 20-30.
ศักดิ์สิทธิ์ เหลาเกิ้มหุ่ง และคณะ. (2566). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 4. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
เสาวลักษณ์ พิมพ์สายทอง. (2562). แนวทางการพัฒนาบทบาทภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยาเขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุยา, พระนครศรีอยุยา.
สุภาพ ฤทธิ์บำรุง. (2556). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อความมีประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 30. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุภาดา เสาเสนา. (2566). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษากับบรรยากาศองค์การในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตาก เขต 2. การค้นคว้าอิสระเสนอบัณฑิตวิทยาลัย หลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร.
Caldwell,B.J.and Spinks, J.M. (1990). The Self – Managing School: Administrative Science. Quarterly.
Hannan, Michael T. and John Freeman. (2004). Obstacles To Comparative Studies. New Perspectives on Organizational Effectiveness.
Hall. (2003). Organization Behavior. New Jersey: Prentice - Hall.
Krejcie, R.V., & D.W. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3), 607 – 610.
Mott, R. M. (1972). Organizational Effectiveness. Santa Monica, CA : Good Year.
Palus, C.J. and Horth, D.M. (2005). The Leader's Edge: Six Creative Competencies for. Navigating Complex Challenges.
Robbins, S.P. (2000). Essentials of Organizational Behavior (6th ed.). Upper Saddle River,. NJ : Prentice-Hall.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This article is published under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0), which allows others to share the article with proper attribution to the authors and prohibits commercial use or modification. For any other reuse or republication, permission from the journal and the authors is required.
