สตรีหม้ายในปัตตานี: ผลกระทบกับการฟื้นคืนความเข้มแข็งในระยะเริ่มแรกกับการตั้งรับบนความสูญเสีย

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของผลการศึกษาวิทยานิพนธ์ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากระบวนการฟื้นคืนความเข้มแข็งของสตรีหม้ายที่ได้รับผลกระทบจากความไม่สงบในจังหวัดปัตตานี มุ่งนำเสนอผลการศึกษากระบวนการในระยะที่ 1 และระยะที่ 2 ของกระบวนการฟื้นคืนความเข้มแข็ง

วิธีการศึกษา: การศึกษาเชิงคุณภาพ ใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกและการสังเกตกับผู้ให้ข้อมูล คือ สตรีหม้ายที่สูญเสียสามีจากการเสียชีวิตจากความไม่สงบ ใช้แนวทางการวิเคราะห์ข้อมูลแบบทฤษฎีฐานราก

ข้อค้นพบ: ระยะที่ 1 สตรีหม้ายเผชิญกับความเศร้าและความเครียดในระยะเริ่มแรกหลังการสูญเสีย และต้องอาศัยการเยียวยาจากแพทย์และครอบครัว ซึ่งการฟื้นคืนความเข้มแข็งทางจิตใจเป็นกระบวนการที่ค่อยเป็นค่อยไป โดยสตรีหม้ายหลายท่านใช้ศาสนาและการให้กำลังใจจากครอบครัวในการผ่านพ้นระยะนี้ บางคนถึงกับต้องได้รับการบำบัดทางจิตเวชเพื่อช่วยฟื้นฟูจิตใจให้กลับมาสู่สภาวะปกติ ส่วนระยะที่ 2 คือ การยอมรับสภาพการณ์ ซึ่งสตรีหม้ายจะพยายามปรับตัวกับสภาพแวดล้อมใหม่ พร้อมกับการค้นหาวิธีในการสร้างกำลังใจและการแก้ไขปัญหาให้ตนเอง

การประยุกต์ใช้จากการศึกษานี้: (1) ผลักดันการดูแลผู้ได้รับผลกระทบเป็นวาระแห่งชาติ ส่งเสริมให้ภาครัฐและเอกชนพัฒนาการดูแลด้านเศรษฐกิจ สุขภาพจิต และสังคมอย่างบูรณาการ (2) พัฒนาระบบโครงข่ายความปลอดภัยทางสังคม โดยการสนับสนุนสตรีหม้ายในระยะยาวผ่านการเชื่อมโยงหน่วยงานรัฐและเอกชนเพื่อสร้างเครือข่ายการช่วยเหลือครบวงจร และการเสริมสร้างความมั่นคงทางเศรษฐกิจ เช่น การจ้างงานที่ยั่งยืนและการฝึกอบรมทักษะ และ (3) พัฒนากลไกการดูแลสุขภาพจิตโดยเน้นการมีทีมช่วยเหลือด้านสุขภาพจิตที่สามารถเข้าถึงและช่วยเหลือสตรีหม้ายได้อย่างใกล้ชิด เพื่อลดความเครียดและความโดดเดี่ยว