องค์ประกอบของวัฒนธรรมการกินเจในสังคมไทย: กรณีศึกษาการกินเจในกรุงเทพมหานคร
คำสำคัญ:
วัฒนธรรมการกินเจ, องค์ประกอบของวัฒนธรรม, กรุงเทพมหานครบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบของวัฒนธรรมการกินเจในสังคมไทย เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการศึกษาเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ บุคลากรของสถานที่สำคัญที่จัดพิธีการกินเจและผู้กินเจ รวมเป็นจำนวน 21 คน นอกจากนี้ ใช้วิธีการสังเกตการณ์แบบไม่มีส่วนร่วมในสถานที่จัดพิธีการกินเจ 11 แห่ง เพื่อรวบรวมข้อมูล และนำมาวิเคราะห์องค์ประกอบของวัฒนธรรมการกินเจ
ผลการศึกษาพบว่า 1) ด้านองค์มติ สื่อถึงความเชื่อทางศาสนาพุทธนิกายมหายานและศาสนาเต๋าซึ่งมีการนับถือดวงดาวเช่นกัน พุทธศาสนิกชนมหายานจะสละโลกียวิสัยและบำเพ็ญศีลเพื่อเป็นการบูชานพราชาพุทธเจ้าในช่วงเทศกาลกินเจเดือน 9 ส่วนศาสนาเต๋านับถือและจะบูชาเทพนพราชาและเทพกฤติกามาตุ หลักการในการกินเจช่วยให้การกินเจเป็นไปอย่างถูกต้องตามความเชื่อ 2) ด้านองค์การ มีองค์การทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคประชาสังคมร่วมในการสืบสานและเผยแพร่วัฒนธรรมกินเจรวมถึงการจัดงานเทศกาลกินเจและพิธีกรรมต่าง ๆ 3) ด้านองค์พิธีการ การกินเจในลักษณะกินเป็นกิจวัตรไม่มีการจัดพิธีกรรมโดยเฉพาะสำหรับการกินเจในช่วงเทศกาลกินเจมีการจัดพิธีกรรมใหญ่และพิธีกรรมประจำวัน พิธีกรรมสำคัญเช่น พิธีอัญเชิญพระนวราชาพุทธะ (กิ๋วอ๊วงฮุกโจ้ว) ฯลฯ ในศาสนาพุทธมหายานและศาสนาเต๋ามีลักษณะคล้ายกัน 4) ด้านองค์วัตถุ รวมถึงสถานที่สำสำคัญ อาหารเจ และสัญลักษณ์ที่สำคัญมีบทบาทสำคัญในการสื่อความหมายและส่งเสริมความเข้าใจเกี่ยวกับหลักการและวัตถุประสงค์ของเทศกาล
เอกสารอ้างอิง
กฤตยกร ส่งต่าย และ วลัยพร รัตนเศรษฐ. (2565). ความร่วมมือของภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคประชาสังคม ในการขับเคลื่อนนโยบายเศรษฐกิจสร้างสรรค์ อำเภอเมืองสกลนคร จังหวัดสกลนคร. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย, 11(3), 503-518.
กุลธิดา อู่บูรณกุล. (2555). กระบวนการสื่อสารเพื่อสืบทอดประเพณีถือศีลกินผักจังหวัดภูเก็ต (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สืบค้นจาก http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/37615
เกตุมาตุ ดวงมณี. (2558). พลวัต ความหมาย อิทธิพล และความเชื่อ ของคำศัพท์ภาษาจีนที่ปรากฏในบริบทประเพณีกินเจของชาวไทยเชื้อสายจีนในจังหวัดตรัง. มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์สงขลา.
ชลธิชา นิสัยสัตย์ และ วัชรี ปั้นนิยม. (2562). ลักษณะเด่นและพลวัตของเทศกาลกินเจโรงเจบ้านหมู่ ตำบลสาวชะโงก อำเภอบางคล้า จังหวัดฉะเชิงเทรา ในบริบทสังคมไทยร่วมสมัย. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 28(1), 73-97.
ถาวร สิกขโกศล. (2558). อันเนื่องด้วยเทศกาลกินเจ. กรุงเทพมหานคร: สมาคมเผยแผ่คุณธรรม “เต็กก่า” จีจินเกาะ.
ธนัสถ์ สุวัฒนมหาตม์. (2549). เทศกาลกินเจในเดือนเก้า. กรุงเทพมหานคร: สมาคมเผยแผ่คุณธรรม “เต็กก่า” จีจินเกาะ.
ธนัสถ์ สุวัฒนมหาตม์. (2551). เทศกาลกินเจในเดือนเก้าและปิตุมาตาอนันคุณทุรกตเวทิตาสูตร. ศูนย์ไทยธิเบต: บริษัทส่องศยามจำกัด.
ปณิตา สระวาสี. (2559,29 กันยายน). ประเพณีกินเจและกินผัก. สืบค้นจาก https://mgronline.com/business/detail/9590000098147
ประภัสสร โพธิ์ศรีทอง. (2558, 1 เมษายน). โลกาภิวัตน์กับการจัดการวัฒนธรรม. สืบค้นจาก http://www.oknation.net/blog/thaitourismsociety/2013/10/04 /entry-1
พวงผกา ประเสริฐศิลป์. (2541). พื้นฐานวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สถาบันราชภัฏสวนดุสิต.
รัชดาภรณ์ เสนางาม. (2544). ความรู้และบริโภคนิสัยของผู้ที่รับประทานอาหารเจในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. สืบค้นจาก http://repository.cmu.ac.th/handle/6653943832/27693.
เรือนแก้ว ภัทรานุประวัติ. (2552). เทศกาลและพิธีกรรมสำคัญของศาลเจ้าจีนในจังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 29(3), 113-138.
วิเชียร รักการ. (2529). วัฒนธรรมและพฤติกรรมของไทย. กรุงเทพมหานคร: โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้าส์.
ศิลปชัย ศรีเกียรติ. (2541). ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมโรงเรียนกับประสิทธิผลของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ ในเขตการศึกษา 6 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยบูรพา, จังหวัดชลบุรี.
สำนักงานเขตสัมพันธวงศ์. (2562). โครงการประเพณีงานเจเยาวราช. สืบค้นจาก https://www.oic.go.th/FILEWEB/CABINFOCENTER9/DRAWER068/GENERAL/DATA0001/00001665.PDF
หน้าที่ของวัฒนธรรม. (2556, 22 มิถุนายน). สืบค้นจาก https://traditionofthailand.blogspot.com/2013/06/blog-post_22.html
อรหทัย รุ่งทวีวรนิตย์. (2550). บทบาทของเทศกาลกินเจในสังคมไทย (การศึกษาค้นคว้าอิสระศิลปะศาสตรมหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์), มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพมหานครฯ.
Business Today. (2562, 26 กันยายน). กินเจแบบประหยัดใช้เงินน้อยลง แต่เทรนด์คนกินเพิ่มขึ้น. สืบค้นจาก https://www.businesstoday.co/bt-news/26/09/2019/7327/
Fan Jun. (2019). Big Dipper belief and Thai-Chinese belief ritual of “Nine Emperor's Fast days”. Proceedings of the 2nd International Conference on Chinese Studies 2019 (pp. 199-211).สืบค้นจาก https://chin.buu.ac.th/public/backend/upload/chin.buu.ac.th/research/file/research162789903600160500.pdf
MGR Online. (2552). ททท.พึ่งเทศกาลกินเจดันนักท่องเที่ยวต.คพุ่ง. สืบค้นจาก https://mgronline.com/daily/detail/9520000109760

ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ปริทัศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) ซึ่งอนุญาตให้ผู้อื่นสามารถแชร์บทความได้โดยให้เครดิตผู้เขียนและห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าหรือดัดแปลง หากต้องการใช้งานซ้ำในลักษณะอื่น ๆ หรือการเผยแพร่ซ้ำ จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากวารสาร