การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรแห่งความสุขของบุคลากรส่วนกลางกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์
คำสำคัญ:
ปัจจัยที่ส่งผล, องค์กรแห่งความสุข, กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาระดับการเป็นองค์กรแห่งความสุขของบุคลากรส่วนกลางกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ 2. วิเคราะห์ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเป็นองค์กรแห่งความสุขของบุคลากรส่วนกลางกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ กลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรในหน่วยงานส่วนกลางของกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ได้มาโดยใช้ตารางสำเร็จรูปของเครซีและมอร์แกน จำนวน 317 คน เครื่องมือในการวิจัย คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุคูณ ผลการวิจัย พบว่าระดับความสุขของบุคลากรส่วนกลางกรมวิทยาศาสตร์ การแพทย์อยู่ในระดับมาก ระดับความสุขที่มากที่สุดคือการอยู่ร่วมกันกับสังคมอย่างสงบสุข ผลลัพธ์การวิจัยปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเป็นองค์กรแห่งความสุข โดยมี 6 องค์ประกอบ อยู่ในระดับมากและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเป็นองค์กรแห่งความสุข ประกอบด้วย 4 ปัจจัย หลัก คือ ปัจจัยด้านวัฒนธรรมองค์กร สวัสดิการและผลประโยชน์ นโยบายและการบริหารจัดการ และความก้าวหน้าในการทำงาน โดยปัจจัยทั้งสี่ด้านมีค่าสัมประสิทธิ์การตัดสินใจพหุคูณ (R2) เท่ากับ 0.698 ซึ่งสามารถทำนายความสุขของบุคลากรในกรมวิทยาศาสตร์ การแพทย์ ได้ถึงร้อยละ 69.80 โดยเขียนเป็นสมการถดถอยเชิงเส้น Y = 1.421 + 0.226 (วัฒนธรรมองค์กร) + 0.149 (สวัสดิการ)+ 0.138 (นโยบาย/การบริหารจัดการ) + 0.099 (ความก้าวหน้าในการทำงาน) ทั้งนี้ องค์กรและผู้บริหารสามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการส่งเสริมการพัฒนาไปสู่การเป็นองค์กรแห่งความสุขได้
References
กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์. (2566). รายงานการบริหารและพัฒนาทรัพยากรบุคคลตามนโยบายการบริหารทรัพยากรบุคคล ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2566. สำนักงานเลขานุการกรม กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข.
กองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.). (2565) แผนหลัก (พ.ศ. 2566 - 2570). กองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. https://www.thaihealth.or.th/wp-ontent/uploads/2023/01/ สสส-แผนหลัก-66-70-Final.pdf.
จินดา ชัยปัน. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อองค์กรแห่งความสุข (Happy Workplace) กรณีศึกษา คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. รายงานวิจัย. อุตรดิตถ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
ชาญวิทย์ วสันต์ธนารัตน์. (2551). องค์กรแห่งความสุขด้วยความสุข 8 ประการ. สืบค้น 31 สิงหาคม 2564 จาก https://www.doctor.or.th/article/detail/5572.
ฐณัฏฐ์ อัฑฒ์ทิวัตถ์ธนา. (2567). ทฤษฎี PERMA: กุญแจสู่องค์กรแห่งความสุข. วารสารสังคมศึกษาปริทรรศน์, 1(1), 78-88.
ธนสิทธิ์ สุจริตภักดิ์ และพุทธิไกร ประมวล. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อองค์กรแห่งความสุขของบุคลากรสังกัดสำนักงาน สาธารณสุขอำเภอขุนหาญ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิจัยและพัฒนาสุขภาพ ศรีสะเกษ, 2(2), 103-111 .
ธาริน จันทรจตุรงค์, อธิวัฒน์ เจี่ยวิวรรธน์กุล และศิวะพร ภู่พันธ์. (2561). การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับความสุขในการทำงาน. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 8(พิเศษ), 80-91.
ธิดารักษ์ ลือชา. (2561). ตัวแบบการเสริมสร้างความสุขในการทำงานสำหรับบุคลากรในเทศบาลนคร. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
นูร์ปาซียะห์ กูนา. (2562). ความสุขในการทํางานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตําบลในอําเภอเมืองปัตตานี จังหวัดปัตตานี. สารนิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). หลักการวิจัยเบื้องต้น พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ: สุวิริยาสาส์น.
พรชนก กุลยะ. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อความสุขและความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากร ในสำนักงานสาธารณสุขจังหวัด. วารสารโรงพยาบาลนครพนม, 7(1), 95-104.
พิกุล แสงจันทร์. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อการเป็นองค์การแห่งความสุข กรณีศึกษา: เทศบาลตำบลเชียงรากน้อย อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. การค้นคว้าอิสระปริญญาโทรัฐศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ภณิดา บญทวี. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อความสุขในการทำงานของเจ้าหน้าที่ สำนักงานสรรพากรพื้นที่กรุงเทพมหานคร 7 กรมสรรพากร. (สารนิพนธ์ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
ภัทรพล สายแวว. (2564). แนวทางการส่งเสริมองค์กรแห่งความสุขของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา มัธยมศึกษาปทุมธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ยุพาวรรณ ทองตะนุนาม, ดวงเนตร ธรรมกุล, อัจศรา ประเสริฐสิน, จริยา ชื่นศิริมงคล และศิริพร ครุฑกาศ. (2558). ปัจจัยพัฒนาองค์กรแห่งความสุข (ภาครัฐ): การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ. กองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.). (2565) แผนหลัก (พ.ศ. 2566-2570). กองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. https://www.thaihealth.or.th/wp-ontent/uploads/2023/01/ สสส-แผนหลัก-66-70-Final.pdf. 9 (1), 52-62.
วรญา สาราณิยกิจ. (2565). การศึกษาปัจจัยด้านสุขภาวะที่ดีและความสุขขององค์กรที่ส่งผลกระทบต่อความยั่งยืนในบุคลากรภาครัฐในเขตกรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
วรรณภา ลือกิตินันท์ และกมลมาลย์ พลโยธา. (2559). โครงการรวบรวมวรรณกรรมเกี่ยวกับความสุขในการทำงานและองค์กรสุขภาวะ. รายงานการวิจัย. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
วัลลภา องคไทร. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างองค์กรแห่งความสุขในโรงเรียนประถมศึกษา อำเภอนครชัยศรี สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา นครปฐมเขต 2. การศึกษาค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สุวิมล ติรกานันท์. (2555). การวิเคราะห์ตัวแปรพหุในงานวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
อภิสรา เปาอินทร์. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อความสุขในการทำงานของพนักงานธนาคารแห่งประเทศไทย. การค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารรัฐกิจและกิจการสารธารณะ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เอื้องคำ จันทะพรม. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขในการทำงานของพนักงานองค์การบริหารส่วนจังหวัดสกลนคร. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
Adnan Bataineh, K. (2019). Impact of Work-Life Balance, Happiness at Work, on Employee Performance. International Business Research, 12(2), 9-112.
Anjum, N. & Islam, A. (2021). Workplace Happiness: Exploring the Factors Shaping Academics' Subjective Well-being. Journal of Management in Practice. 6(1), 1-23.
Awada, N. I. & Ismail, F. (2019). Happiness in the Workplace. International Journal of Innovative Technology and Exploring Engineering, 8(9), 2278-3075.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York: Harper & Row.
Durbin, J. & Watson, G. S. (1951). Testing for serial correlation in least squares regression, II. Biometrika, 38(1-2), 159–179.
Krejcie, R.V. and Caryle Morgan. (1977). Educational Psychology, 3rd ed. New York: Harcourt Brace.
Jianchun, Y. (2024). Enhancing employee job satisfaction through organizational climate and employee happiness at work: A mediated–moderated model. BMC Psychology, 1(2), 744-769. https://doi.org/10.1186/s40359-024-02269-5.
Joo, BK. & Lee, I. (2017). Workplace happiness: work engagement, career satisfaction, and subjective well-being. Evidence-based HRM: a Global Forum for Empirical Scholarship, 5(2), 206-221.
Judge, T. A. & Zapata, C. P. (2015). The person-situation debate revisited: Effect of situation strength and trait activation on the validity of the Big Five Personality Traits in predicting job performance. Academy of Management Journal, 58(4), 1149–1179.
Sarwar, N., Bung, P., Shaikh, M., Jaiswal, R., Malla, M., & Rajni. (2023). A Study on Factors Influencing Workplace Happiness and Its Relationship with Job Satisfaction, Employee Retention and Work Performance. Journal of Informatics Education and Research, 3(2), 1526-1540.
Seligman, M. E. P. (2002). Positive Psychology, Positive Prevention and Positive Therapy. In C. R. Snyder, & S. J. Lopez (Eds.), Handbook of Positive Psychology. New York, NY: Oxford University Press.
