ส่วนประกอบของบทความ ประกอบด้วย
1. ชื่อเรื่อง (Title) ต้องมีทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ
2. ชื่อผู้เขียนและสังกัด (Author) ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ
3. บทคัดย่อ (Abstract) ภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ความยาวไม่เกิน 1 หน้ากระดาษหรือไม่เกิน 300 คำ โดยมีเนื้อหา
ที่แสดงให้เห็นถึง วัตถุประสงค์ วิธีดำเนินการวิจัย ผลการวิจัย ข้อเสนอแนะและคำสำคัญ (Keywords)
4. เนื้อหาของบทความ หรือบทวิจัย ประกอบด้วย
4.1 บทนำ อธิบายความสำคัญของปัญหา วัตถุประสงค์ วิธีดำเนินการวิจัย ขอบเขตของการวิจัย สมมติฐาน (ถ้ามี)
4.2 ผลการวิจัย แสดงผลของการวิจัยและข้อมูลต่าง ๆ ที่ได้จากการศึกษาวิจัย มีตาราง หรือภาพประกอบตามความจำเป็น
และเหมาะสม
4.3 บทสรุป การสรุปผลที่ได้จากการวิจัย และข้อเสนอแนะ
4.4 บรรณานุกรม ต้องสอดคล้องกับการอ้างอิงในเนื้อหาและเป็นไปตามหลักเกณฑ์ในการเขียนอ้างอิงตามที่กำหนด
ในกรณีบทความต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ ให้ระบุชื่อเรื่อง (Title) ชื่อผู้เขียนและสังกัด (Author) บทคัดย่อ (Abstract) และคำสำคัญ (Keywords) เป็นภาษาอังกฤษเท่านั้น ทั้งนี้ เนื้อหาของบทความต้องมีองค์ประกอบเช่นเดียวกับบทความต้นฉบับที่เป็นภาษาไทย
ซึ่งประกอบด้วย บทนำ (Introduction) ผลการวิจัย (Content) บทสรุป (Conclusion) และบรรณานุกรม (Reference)
รูปแบบการจัดพิมพ์
1. เนื้อหาต้นฉบับ (ภาษาไทย หรือ ภาษาอังกฤษ) มีความยาวไม่เกิน 20 หน้า A4 โดยกำหนด
ระยะขอบกระดาษ ดังนี้
- ขอบด้านบนและด้านล่าง 1 นิ้ว (2.54 เซนติเมตร)
- ขอบด้านซ้ายและด้านขวา 1.1 นิ้ว (2.8 เซนติเมตร)
- ขอบด้านขวา 1 นิ้ว (2.54 เซนติเมตร)
2. ใช้ตัวอักษรภาษาไทย/ภาษาอังกฤษพิมพ์ด้วย TH SarabunPSK โดยมีขนาดตัวอักษร ดังนี้
- ชื่อเรื่อง: ขนาด 18 ตัวหนา
- ชื่อผู้เขียน: ขนาด 14 ปกติ
- ชื่อสังกัด: ขนาด 12 ปกติ
- เนื้อหาส่วนอื่น: ขนาด 16 ปกติ
- เชิงอรรถท้ายหน้า: ขนาด 14 ปกติ
3. เว้นวรรคบรรทัดเดียว (Single-line spacing)
template รูปแบบการจัดพิมพ์
รูปแบบการอ้างอิง
(1) การอ้างอิงที่แยกจากเนื้อหา/เชิงอรรถ (footnote)
(1.1) หนังสือ
ชื่อและสกุลผู้แต่ง,/ชื่อหนังสือ/(ข้อมูลเพิ่มเติม,/พิมพ์ครั้งที่,/สำนักพิมพ์/ปี)/หน้าหรือย่อหน้าที่อ้างถึง
ตัวอย่าง จุมพต สายสุนทร, กฎหมายระหว่างประเทศ (เล่ม 1, พิมพ์ครั้งที่ 2, วิญญูชน 2543) 44.
(1.2) บทความในหนังสือ
ชื่อและสกุลผู้แต่ง,/‘ชื่อเรื่อง’/ใน/ชื่อบรรณาธิการ/(บรรณาธิการ)/ชื่อหนังสือ/(พิมพ์ครั้งที่,/สำนักพิมพ์/ปี)/หน้าที่อ้างถึง.
ตัวอย่าง กรศุทธิ์ ขอพ่วงกลาง, ‘อิทธิพลของคำมั่นสัญญาในคำเสนอบ่งเวลา’ ใน สุดา วิศรุตพิชญ์ และคณะ (บรรณาธิการ)
60 ปีดาราพร (โรงพิมพ์เดือนตุลา, 2555) 25-40.
(1.3) วิทยานิพนธ์
ชื่อและสกุลผู้แต่ง,/‘ชื่อเรื่อง’/(วิทยานิพนธ์ การค้นคว้าอิสระ หรือรายงานส่วนบุคคล/ชื่อปริญญาหรือชื่อหลักสูตร/ชื่อสถาบัน/ปี)/หน้าที่อ้างถึง.
ตัวอย่าง สุรศักดิ์ ลิขสิทธิ์วัฒนกุล, ‘ความรับผิดทางอาญาของนิติบุคคล: การศึกษาทางกฎหมายเปรียบเทียบโดยเฉพาะที่เกี่ยวกับประเทศไทย’ (วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 2527) 130-133.
(1.4) บทความในวารสาร
ชื่อและสกุลผู้แต่ง,/‘ชื่อเรื่อง’/(ปี)/ฉบับที่/ชื่อวารสาร/หน้าแรกของบทความ,/หน้าที่อ้างถึง.
ตัวอย่าง อานนท์ มาเม้า, ‘สถานะทรัพย์สินของสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมสวัสดิการและสวัสดิภาพครูและบุคลากรทางการศึกษา’ (2563) 2 วารสารนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 190, 195.
(1.5) เว็บไซต์
ชื่อและสกุลผู้แต่ง,/‘ชื่อเรื่อง’/(ชื่อบล็อกหรือชื่อเว็บไซต์,/วัน/เดือน/ปี)/<URL>/สืบค้นเมื่อ/วัน/เดือน/ปี.
ตัวอย่าง สุวพงศ์ จั่งฝังเพ็ชร, ‘เวร และ กรรม: สถานีคิดเลขที่ 12’ (มติชนสุดสัปดาห์, 26 มกราคม 2568) <https://www.matichonweekly.com/column/article_825221> สืบค้นเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2568.
(2) การเขียนบรรณานุกรมท้ายบทความ
(2.1) การอ้างอิงจากหนังสือ
ชื่อ สกุลผู้แต่ง./(ปีที่พิมพ์)./ชื่อหนังสือ/(พิมพ์ครั้งที่)./สถานที่พิมพ์:/สํานักพิมพ์.
ตัวอย่าง เสน่ห์ จามริก. (2540). การเมืองไทยกับการพัฒนารัฐธรรมนูญ (พิมพ์ครั้งที่ 2 แก้ไขเพิ่มเติม). กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
Nafziger, E.W. (1977). The economics of developing countries (3rd edition). London: Prentice-Hall International.
(2.2) การอ้างอิงจากบทความในหนังสือ
ชื่อ สกุลผู้แต่ง./(ปีที่พิมพ์)./ชื่อบทหรือชื่อบทความ/ใน/ชื่อบรรณาธิการ,/ชื่อหนังสือ/(น./xx-xxx)./สถานที่พิมพ์:/สํานักพิมพ์.
ตัวอย่าง อุกฤษณ์ แพทย์น้อย. (2530). หลักการที่แท้จริงของทฤษฎีสัญญาประชาคม ใน ธเนศ วงศ์ยานนาวา (บรรณาธิการ). รัฐศาสตร์: ปรัชญาและความคิด. (น. 57-59). กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้ง กรุ๊พ.
(2.3) การอ้างอิงจากวิทยานิพนธ์
ชื่อ สกุลผู้เขียนวิทยานิพนธ์./(ปีที่เผยแพร่)./ชื่อวิทยานิพนธ์/ระดับวิทยานิพนธ์/ชื่อสาขาวิชาหรือภาควิชา/ชื่อคณะ/ชื่อมหาวิทยาลัย.
ตัวอย่าง อนุสรณ์ อุณโณ. (2541). วิสามัญฆาตกรรมและการลงทัณฑ์ในสังคมไทย วิทยานิพนธ์สังคมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสังคมวิทยาและมนุษยวิทยา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
(2.4) การอ้างอิงจากบทความในวารสาร
(1) วารสารแบบเล่ม
ชื่อผู้แต่ง./(ปีที่พิมพ์)./ชื่อบทความ./ชื่อวารสาร,/ปีที่/(ฉบับที่),/เลขหน้า.
ตัวอย่าง เกริกเกียรติ พิพัฒน์เสรีธรรม. (2549). แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงในประเทศไทย. วารสารราชบัณฑิตยสถาน, 31 (4), 1140-1149.
(2) วารสารออนไลน์
ชื่อผู้แต่ง./(ปีที่พิมพ์)./ชื่อบทความ./ชื่อวารสาร,/ปีที่/(ฉบับที่),/เลขหน้า./สืบค้นจาก/URL
ตัวอย่าง Chantana, C. (2019). A Cooling System for a Mushroom House for Use in the Upper Central Region Climate of Thailand. Naresuan University Journal: Science And Technology (NUJST), 27 (3), 10-19. สืบค้นจาก https://doi:10.14456/nujst.2019.22
(2.5) การอ้างอิงจากเว็บไซต์
ชื่อ สกุลผู้เขียน./(วัน/เดือน/ปีที่เผยแพร่)./ชื่อบทความ./ชื่อเว็บไซต์./URL
ตัวอย่าง สุรชาติ บำรุงสุข. (7 สิงหาคม 2566). สงครามยูเครน : สงครามร้อนแรกในสงครามเย็นใหม่. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร. https://www.nupress.grad.nu.ac.th/สงครามยูเครน
Sparks, D. (2019). Women’s wellness: Lifestyle strategies ease some bladder control problems. Mayo Clinic. https://newsnetwork.mayoclinic.org/discussion/womens-wellness-lifestyle-strategies-ease-some-bladder-control-problems/
การพิจารณารับบทความ
1. กองบรรณาธิการพิจารณาในเบื้องต้นเกี่ยวกับขอบเขตและความเหมาะสมของเนื้อหาตามวัตถุประสงค์ของวารสาร ตลอดจนรูปแบบการพิมพ์ตามข้อกำหนด หากกองบรรณาธิการเห็นว่าควรรับผลงานของผู้เขียนไว้พิจารณา ผลงานจะได้รับการพิจารณาในขั้นตอน
ต่อไป แต่หากกองบรรณาธิการเห็นว่าไม่ควรรับผลงานของผู้เขียนไว้พิจารณา ผลงานจะไม่ได้รับการพิจารณาตีพิมพ์ ทั้งนี้
กองบรรณาธิการจะแจ้งผลการพิจารณาในขั้นต้นให้ผู้เขียนทราบโดยไม่ชักช้า
2. ผู้ทรงคุณวุฒิจากภายนอกอ่านประเมินเนื้อหาของบทความเพื่อควบคุมคุณภาพทางวิชาการ จำนวน ไม่น้อยกว่า 3 คน/บทความ ด้วยวิธีการประเมินแบบ Double-blinded peer review
3. กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ไม่พิจารณาคัดเลือกบทความที่ผู้เขียนมิได้แก้ไขปรับปรุงคุณภาพให้เป็นไปตามความเห็น
ของผู้ทรงคุณวุฒิและกองบรรณาธิการ และผลการวินิจฉัยของกองบรรณาธิการถือเป็นที่สุด
4. ผู้เขียนบทความทางวิชาการจะได้รับค่าตอบแทนในการเขียนบทความ เมื่อได้มีการนำบทความทางวิชาการลงพิมพ์เผยแพร่
ในวารสารศาลรัฐธรรมนูญ ตามอัตราที่กำหนดไว้