A Study of Kinship Terms in Tai Yai Language at Wat Papao Community Chiangmai Province
Keywords:
Kinship Terms, Tai Yai language, EthnosemanticsAbstract
The purpose of this study is to analyze the kinship terms and their culture. Data was collected from Tai Yai speakers aged 40 years and over at Wat Pa Pao community, Chiang Mai. The results show that kinship terms can be divided into 2 types: basic kinship terms and adaptive kinship terms, which similarity to Kinship terms in standard Thai. The 20 basic kinship terms differ in 5 dimensions: Generation, Linearity, Age, Sex and Parental Link. The 32 adaptive kinship terms differ in 6 dimensions: Generation, Sex, Linearity, Age, Parental Link and speaker’s sex. In addition, there were 3 words in adaptive kinship terms based on the culture in 3 dimensions: Generation, Sex and Tradition. As regard culture of kinship terms, the speakers are focusing on seniority and differentiation between age, parental link side and ordination traditions and Buddhist beliefs.References
กัลยา ติงศภัทิย์, ม.ร.ว และอมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2531). การใช้คำเรียกขานในภาษาไทยสมัยกรุงรัตนโกสินทร์. กรุงเทพ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จรัลวิไล จรูญโรจน์,มล. (2543). วัฒนธรรมที่แสดงให้เห็นโดยระบบคำเรียกญาติภาษาฮินดี. อินเดียศึกษา. 5(2343), 231-251.
งามพิศ สัตย์สงวน. (2543). หลักมานุษยวิทยาวัฒนธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร : รามาการพิมพ์.
บรรจบ พันธุเมธา. (2509). ลักษณะภาษาไทใหญ่เทียบกับภาษาไทยกรุงเทพฯ. พระนคร : สารวิทยา.
ปณิธิ อมาตยกุล. (2547). “การย้ายถิ่นของชาวไทใหญ่เข้ามาในจังหวัดเชียงใหม่.” วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาภูมิภาคศึกษา, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พรรณิดา ขันธพัทธ์. (2548). “การศึกษาคำประสมในภาษาไทใหญ่.” วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาภาษาและวรรณกรรมล้านนา, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เฟื่องฟ้า ลัยมณี. (2545). การปรับปรนวิถีชีวิตของชาวไทใหญ่: กรณีศึกษาหมู่บ้านนาหวาย ตำบลเมืองนะ อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการวิจัยและพัฒนาท้องถิ่น, มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่.
เยาวลักษณ์ เฉลิมเกียรติ. (2542). “คำเรียกญาติในจังหวัดนครศรีธรรมราช.” วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร มหาบัณฑิต, สาขาวิชาภาษาไทย, มหาวิทยาลัยทักษิณ.
วรรณา จันทนาคม. (2526). “ลักษณะของภาษาไทยใหญ่(ไตอ้อ) ที่อำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย.” วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาจารึกภาษาไทย, มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วรรณวนัช อรุณฤกษ์. (2564). คำเรียกสีของผู้พูดภาษาไทใหญ่ในชุมชนบ้านเวียงหวาย ตำบลม่อนปิ่น อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่. ภาษาและภาษาศาสตร์. 39(2), 92-113.
วราภรณ์ ติระ. (2545). คำเรียกญาติของชาวไทยมุสลิมที่มีเชื้อสายต่างกันในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต, ภาควิชาภาษาศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิภัสรินทร์ ประพันธสิริ. (2535). คำเรียกญาติในภาษาคำเมือง การวิเคราะห์ทางอรรถศาสตร์ชาติพันธุ์. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต, ภาควิชาภาษาศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศุภมาส เอ่งฉ้วน. (2537). “คำเรียกญาติภาษาจีนฮกเกี้ยนในภาคใต้ของประเทศไทยและเกาะปีนัง.” วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาภาษาศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมโชติ อ๋องสกุล. (2546). ประวัติศาสตร์ชุมชนในเชียงใหม่ : การสร้างประวัติศาสตร์ท้องถิ่น : รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย
สถาบันภาษาศิลปะและวัฒนธรรม. มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่. (2552). พจนานุกรมภาษาไทใหญ่-ไทย. เชียงใหม่ : แสงพิมพ์.
สรัสวดี อ๋องสกุล. (2539). ประวัติศาสตร์ล้านนา. กรุงเทพ: สำนักพิมพ์อมรินทร์.
สัญญา สะสอง. (2564). อัตลักษณ์ชนชาติไทใหญ่เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวชุมชนในจังหวัดแม่ฮ่องสอน : รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์. เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
สุดา หัสสภาณุ. (2545). “คำเรียกขานในภาษาจีนแต้จิ๋วที่ใช้โดยคนไทยเชื้อสายจีนในเยาวราช.” วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, สาขาวิชาภาษาศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุทัศน์ กันทะมา. (2542). การคงอยู่ของวัฒนธรรมพื้นบ้านของชาวไทยใหญ่. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, สาขาวิชาการศึกษานอกระบบ, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุณัฐชา กัณทา, จิราภรณ์ น้อยฉิ่ม และขนิษฐา ใจมโน. (2562). ศึกษาคำเรียกชื่อผักพื้นบ้านในภาษาไทใหญ่ บ้านเมืองปอน ตำบลเมืองปอน อำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน. มังรายสาร, 7(1), 91-106.
สุพรรณี เรืองสงค์ และ อรพัช บวรรักษา. (2563). คำศัพท์เกี่ยวกับการปรุงอาหารในภาษาไทใหญ่: การศึกษาตามแนวอรรถศาสตร์ชาติพันธุ์. วารสารศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 20(2), 142-171.
ศศิธร นวเลิศปรีชา. (2562). คําเรียกญาติพื้นฐานของผู้พูดภาษาส่วย (กูย-กวย) ที่มีอายุต่างกัน. ดำรงวิชาการ. 9(2), 68-83.
อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2533). ลักษณะสำคัญบางประการในวัฒนธรรมไทยที่แสดงโดยคำเรียกญาติ. ภาษาและวรรณคดี. 7(1), 56-68.
อรรถสิทธิ์ บุญสวัสดิ์.(2563). การเปรียบเทียบคำเรียกญาติพื้นฐานของภาษาในกลุ่มประเทศอาเซียน. วจนะ. 8(2) , 44-62.
อรรถสิทธิ์ บุญสวสัดิ์ และสมทรง บุรุษพัฒน์. (2561). การแปรของคำเรียกญาติพื้นฐานภาษาไทดำในประเทศ ไทย ลาว และเวียดนาม. มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์. 35(1), 21-42.
Palakornkul, A. (1972). A Sociolinguistics study of pronominal strategy in spoken Bangkok Thai. Dissertation Degree of Doctor of philosophy, University of Texas at Austin.
Prasitratthasin, A. (1990). A Comparative Study of the Thai and Zuang Kinship System. Volume 1 Proceeding of 4th International Conference on Thai Studies 1, .
Prasitratthasin , Amara. (2001) “A Componential Analysis of kinship Terms in Thai.” In Essays in Tai Linguistics, Edit by M.R. Kalaya Tingsabadh and Arthur Abramson. Bankok: Chulalongkorn University press.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Journal of Humanities and Social Sciences Review, Lampang Rajabhat University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This article is published under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0), which allows others to share the article with proper attribution to the authors and prohibits commercial use or modification. For any other reuse or republication, permission from the journal and the authors is required.
