Migration and the Negotiation of Ethnic and Gender Identities of the Hmong Youths in Phitsanulok Province
Keywords:
Hmong ethnicity, Migration, Identity negotiation, Gender, PhitsanulokAbstract
This research article aims to study the factors that stimulate migration from origin to urbanized settings among Hmong youths in Phitsanulok province. Additionally, it investigates their negotiating practices in sustaining their ethnic identities amidst modern society. This research is motivated by the limited studies concerning Hmong migration and ethnic identity dynamics. The research employs a qualitative method, selecting one Hmong village in Chat Trakan District as a case study and identifying key informants whose characteristics align with the research objectives. The research results are analyzed and discussed within the conceptual framework of migration and negotiation of ethnic identity, focusing on gender and youthfulness. The results indicate that education, job opportunities, freedom of life, and modernity in urban areas are the main factors stimulating Hmong youngsters to migrate from their places of origin to urban destinations. Education emerges as the foremost factor, followed by freedom of life. Moreover, Hmong youth have developed negotiating practices regarding their ethnic identities through gender and youthfulness, aiming to liberate themselves from traditional value frameworks. Some individuals later decided to return home but continued to negotiate with old beliefs and customary practices, contributing to the fostering of Hmong society through kinship systems, the value of men as breadwinners, and the behaviors expected of a decent Hmong woman.
References
กรองทอง สุดประเสริฐ. (2552). ผู้หญิงม้งค้าผ้าใยกัญชง: จากหมู่บ้านสู่เศรษฐกิจบนบาทวิถี. วารสารสังคมศาสตร์, 21(2), 1-23.
จุฑาพรรธ์ (จามจุรี) ผดุงชีวิต. (2551). วัฒนธรรม การสื่อสาร และอัตลักษณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฉลาดชาย รมิตานนท์. (2542). คนกับอัตลักษณ์. กรุงเทพฯ: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร.
ชุมพล รอดแจ่ม. (2553). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการอพยพย้ายถิ่นของแรงงานจากชนบทสู่กรุงเทพมหานคร. วิทยาลัยราชพฤกษ์.
ติน ปรัชญพฤทธิ์. (2551). การบริหารการพัฒนา ความหมาย เนื้อหา แนวทางและปัญหา. (พิมพ์ครั้งที่ 13). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประสิทธิ์ ลีปรีชา. (2545). อัตลักษณ์ทางเครือญาติของกลุ่มชาติพันธุ์ม้งท่ามกลางความทันสมัย (รายงานการวิจัย). สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
ประสิทธิ์ ลีปรีชา. (2563). ม้งโปรเตสแตนท์กับความทันสมัยในเมืองเชียงใหม่. วารสารมานุษยวิทยา, 3(2), 1-31.
ปรารถนา สัตย์สงวน. (2541). เอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม และการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมของ ชาวเขาเผ่าม้งบ้านห้วยน้ำไซ อำเภอนครไทย จังหวัดพิษณุโลก (ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปุณณดา ทรงอิทธิสุข และสุธิดา ทับทิมศรี. (2561). ประวัติศาสตร์จากคำบอกเล่าสู่ตำนานในวิถีชีวิตวัฒนธรรมชุมชนม้ง. สถาบันวิจัยและการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
พระอำนาจ พุทฺธวํโส. (2559). การศึกษาเปรียบเทียบระบบความสัมพันธ์ในเครือญาติกลุ่มชาติพันธุ์ม้งกับกลุ่มสังฆะในพระพุทธศาสนา. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา, 7(1), 10-15.
พุทธิดา กิจดำเนิน. (2564). การต่อรองเรื่องเล่าและอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ของจีนเปอรานากันในรัฐกลันตัน ประเทศมาเลเซีย. วารสารสังคมศาสตร์, 33(1), 1-28.
มยุรินทร์ บุญพิทักษ์. (2553). นักศึกษาม้งกับฟุตบอลประเพณี: กีฬา สภาวะสมัยใหม่กับการกลายเป็นส่วนหนึ่งของรัฐไทย. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 22(1), 1-30.
มุทิตา เจริญสุข. (2562). แนวร่วมของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย พ.ศ. 2515-2525 (ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ยุพิน เจริญสุข. (2555). อัตลักษณ์และตัวตนความเป็นชาติพันธุ์ของผู้หญิงม้ง: กรณีศึกษาแบบอัตชีวประวัติ. วารสารสหวิทยาการ, 10(1), 1-19.
รัตนา ด้วยดี. (2560). กระบวนการสร้างความทันสมัยของคริสตจักรม้งในเมืองเชียงใหม่ (ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วสันต์ ปัญญาแก้ว. (2559). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับสังคมวิทยา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). เชียงใหม่: ภาควิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ศิริเพ็ชร ทฤษณาวดี. (2563). ทฤษฎีการย้ายถิ่นกับชาวจีนอพยพใหม่. วารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 13(2), 1-65.
สร้อยมาศ รุ่งมณี, วาสนา ละอองปลิว และบุศรินทร์ เลิศชวลิตสกุล. (2565). พลวัตครอบครัวในสังคมไทยในสถานการณ์โควิด–19: การปรับตัวของครัวเรือนเปราะบางและข้อเสนอเชิงนโยบายด้านเด็กและครอบครัว (รายงานการวิจัย). สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) & 101 PUB.
สิริพร เพียขันธ์. (2560). เศรษฐกิจการเมืองว่าด้วยการปรับตัวของชุมชนชาวไทยภูเขาเผ่าม้งต่อนโยบายรัฐ : กรณีศึกษาพื้นที่ภูทับเบิก จังหวัดเพชรบูรณ์ (ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สุธี จันทร์ศรี. (2557). แคนวงประยุกต์ไทดำ: การต่อรองอัตลักษณ์ชาติพันธุ์ผ่านดนตรี (ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหิดล.
สุวิมล จันโททัย. (2558). ความตระหนัก การมีส่วนร่วม และขีดความสามารถที่มีผลต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน: กรณีศึกษาภูทับเบิก จังหวัดเพชรบูรณ์ (ปริญญามหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
เสาวณีย์ น้ำนวล. (2554). ผู้หญิงม้งชายขอบ: การเปิดพื้นที่ และการเพิ่มพลังต่อรอยความสัมพันธ์เชิงอำนาจ ระหว่างเพศในบริบทข้ามถิ่น (ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เสวียน เปรมประสิทธิ์, รัดเกล้า เปรมประสิทธิ์ และสุภาพร พงศ์ธรพฤกษ์. (2563). การจัดการปัญหามลพิษทางขยะและน้ำเสียบนพื้นที่แหล่งท่องเที่ยวในภูทับเบิกจังหวัดเพชรบูรณ์ด้วยวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีและนวัตกรรม (รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
องค์การบริหารส่วนตำบลบ่อภาค. (ม.ป.ป.). สภาพทั่วไป. https://www.borpak.go.th/condition
อภิญญา เฟื่องฟูสกุล. (2546). อัตลักษณ์: การทบทวนทฤษฎีและกรอบแนวคิด. สำนักงานคณะกรรมการสภาวิจัยแห่งชาติ.
อรัญญา ศิริผล. (2544). ฝิ่นกับคนม้ง: พลวัตความหลากหลายและความซับซ้อนแห่งอัตลักษณ์ของคนชายขอบ (ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อ้อทิพย์ ราษฎร์นิยม. (2553). การย้ายถิ่นบนเส้นทางของการพัฒนาอุตสาหกรรมไทย. วารสารเศรษฐศาสตร์และนโยบายสาธารณะ, 8(16), 1-18.
อุกฤษฎ์ เฉลิมแสน. (2563). การต่อรองอัตลักษณ์อีสานของวัยรุ่นอีสานในยุคดิจิทัล. วารสารพัฒนศาสตร์, 3(1), 1-39.
Culas, C. & Michaud, J. (1997). A contribution to the study of Hmong (Miao) migrations and history. Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde, 153(2), 211-243.
Keyes, C. (1992). Sovereignty and rebellion: The White Hmong of Northern Thailand. Nicholas Tapp, South-East Asian Social Science Monographs. Singapore: Oxford University Press, 1989.260 pp. n.p. (cloth). American Anthropologist, 94(2), 489-490.
Kuntadter, P. & Kunstadter, S. L. (1983). Hmong (Meo) highlander merchants in lowland Thai markets spontaneous development of highland-lowland interactions. Mountain Research and Development, 3(4), 363-371.
Michaud, J. (1997). A portrait of cultural resistance: The confinement of tourism in a Hmong village in Thailand. In M. Picard & R. E. Wood (Eds.), Tourism, ethnicity, and the state in Asian and Pacific societies (pp. 128-154). University of Hawai‘i Press.
Tapp, N. (1990). Squatters or refugees: Development and the Hmong. In G. Wijeyewardene (Ed.), Ethnic Groups across National Boundaries Mainland Southeast Asia (pp.149-172). ISEAS.
Walker, A.R. (1991). Reviewed Work(s): Sovereignty and rebellion: The White Hmong of Northern Thailand by Nicholas Tapp. Journal of Southeast Asian Studies, 22(2), 463-465.
Yang, K. (2008). A visit to the Hmong of Asia: Globalization and ethnicity at the dawn of the 21st century. Hmong Studies Journal, 9, 1-50.
Zhang, W. (2016). Bridging Hmong/Miao, extending Miaojiang: Divided space, translocal contacts,and the imagination of Hmongland. Cultural Diversity in China, 2(1), 1–28.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Journal of Humanities and Social Sciences Review, Lampang Rajabhat University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This article is published under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0), which allows others to share the article with proper attribution to the authors and prohibits commercial use or modification. For any other reuse or republication, permission from the journal and the authors is required.
