ภาพตัวแทนประเพณีวัฒนธรรมไทยในแบบเรียนภาษาไทยของประเทศจีน
คำสำคัญ:
ภาพตัวแทน, ประเพณีวัฒนธรรมไทย, แบบเรียนภาษาไทย, จีนบทคัดย่อ
เนื่องจากแบบเรียนภาษาไทยในประเทศจีนเป็นแบบเรียนที่แต่งขึ้นโดยชาวจีน ซึ่งไม่ใช่เจ้าของภาษาและวัฒนธรรมไทย ดังนั้นในการนำเสนอเรื่องประเพณีวัฒนธรรมจึงเป็นการเลือกบางแง่มุมให้แด่นชัดขึ้นมาจนเป็นภาพเหมารวมทั้งหมด อาจก่อให้เกิดปัญหาสำหรับผู้เรียนชาวจีนเมื่อนำความรู้มาปฏิบัติ ด้วยเหตุนี้ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์มุ่งศึกษาภาพตัวแทนของประเพณีวัฒนธรรมไทยที่สื่อผ่านกลวิธีทางภาษาในแบบเรียนภาษาไทยของประเทศจีน และศึกษาวิถีปฏิบัติทางวาทกรรมและวิถีปฏิบัติทางสังคมวัฒนธรรมของวาทกรรมในแบบเรียนภาษาไทย ทั้งนี้ ผู้วิจัยเก็บข้อมูลจากแบบเรียนภาษาไทยของประเทศจีนจำนวน 8 เล่ม โดยวิเคราะห์วาทกรรมผ่านมิติตัวบท วิถีปฏิบัติทางวาทกรรมและวัฒนธรรม และวิถีปฏิบัติทางสังคมตามกรอบมิติทั้งสามของวาทกรรมที่แฟร์คลัฟได้เสนอไว้
ผลการวิจัยพบว่า การสื่อภาพตัวแทนของประเพณีวัฒนธรรมในแบบเรียนภาษาไทยของจีนนั้นมีการใช้กลวิธีทางภาษาที่หลากหลายทั้งในระดับการเลือกใช้คำศัพท์ และระดับการเรียบเรียงประโยค ซึ่งมีกลวิธีทางภาษาทั้งสิ้น 7 กลวิธี ได้แก่ การปรากฏร่วมกันของคำศัพท์ การใช้รูปประโยคคำสั่ง การอ้างถึง การแสดงทัศนภาวะการใช้เสียงภายในตัวบท และการกำหนดกรอบการตีความ นอกจากนี้ ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างวาทกรรมแบบเรียน ได้แก่ สถานการณ์การส่งเสริมการเรียนการสอนภาษาจีน สถานการณ์กระแสการท่องเที่ยว และแนวคิดความรักชาติของสังคมจีน จึงแสดงให้เห็นว่า วัฒนธรรมประเพณีที่ปรากฏในแบบเรียนภาษาไทยของจีนนั้นเป็นเพียงแค่การประกอบสร้างและการผลิตซ้ำอย่างหนึ่งที่ผู้เขียนเลือกนำเสนอแก่ผู้เรียน
เอกสารอ้างอิง
ธีระยุทธ สุริยะ. (2011). ความสัมพันธ์ระหว่างภาพตัวแทนของนักโทษประหารและการประหารชีวิตในหนังสือพิมพ์รายวันไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ธีระยุทธ สุริยะ. (2017). ความสัมพันธ์ระหว่างกลวิธีทางภาษากับภาพตัวแทนของชาวโรฮิงญาในสื่อออนไลน์ ภาษาไทย (วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาอักษรศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ณัฐพร พานโพธิ์ทอง. (2013). วาทกรรมวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ตามแนวภาษาศาสตร์ แนวคิดและการนำมาศึกษาวาทกรรมในภาษาไทย. กรงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิสันต์ สุขวิสิทธิ์. (2011). ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับอุดมการณ์ในหนังสือเรียนรายวิชาภาษาไทยตามหลักสูตรประถมศึกษา พ.ศ.2503-2544: การศึกษาตามแนววาทกรรมวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ (วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาอักษรศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
วุฒิพงษ์ ประพันธมิตร. (2019). วาทกรรมความรักชาติในแบบเรียนวิชากิจกรรมกลุ่มยุวชนแนวหน้า ภายใต้การปกครองของประธานาธิบดีสีจิ้นผิง (วิทยานิพนธ์หลักสูตรศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต) มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
สุภัทร แก้วพัตร. (2016). ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับภาพตัวแทนคนอีสานในหนังสือพิมพ์ระดับชาติและหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น (วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาอักษรศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ศิริพร ภักดีผาสุก. (2010). วาทกรรม “ความเป็นหญิง” ในนิตยสารสุขภาพและความงามภาษาไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษาและสำนักงานกองทุนสนับสนุนทุนการวิจัย.
ศิริพร ภักดีผาสุข. (2018). ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับอัตลักษณ์และแนวทางการนำมาศึกษาภาษาไทย. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิริภัทร เชื้อกุลและศิริพร ภักดีผาสุข. (2020). ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับภาพตัวแทนผู้เรียนอาชีวศึกษาในหนังสือพิมพ์รายวันภาษาไทย. วารสารมนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 8(2),91-125.
Fairclough, N. (1989). Language and power. London: Longman.
Fairclough, N. (1995). Critical discourse analysis: the critical study of language. London: Longman.
Hall Stuart, ed. (1997). Representation: Cultural Representations and Signifying Practice. Sage Publications.
Hall. (2013). The Work Of Representation. In stuart Hall, Jessica Evans, & Sean Nixon (eds.),Representation (2 ed.,pp. 1-46). London: Sage.
Duan Lisheng (段立生). (2013).从泰语和中文教学看中泰两国关系之发展. 成都大学学报 (社科版), 2013(6): 47-52.
Ma Yinfu (马银福). (2016). 高校泰语本科教材现状、问题及对策, 教育与 教学研究. 2016(8): 95-101.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ปริทัศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) ซึ่งอนุญาตให้ผู้อื่นสามารถแชร์บทความได้โดยให้เครดิตผู้เขียนและห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าหรือดัดแปลง หากต้องการใช้งานซ้ำในลักษณะอื่น ๆ หรือการเผยแพร่ซ้ำ จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากวารสาร
