การวิเคราะห์คุณค่าของวิถีวชิราวุธที่เสริมสร้างความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ตามพลวัตการจัดการศึกษา
คำสำคัญ:
วิถีวชิราวุธ, คุณค่า, เสริมสร้างความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์, พลวัตการจัดการศึกษาบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์คุณค่าของวิถีวชิราวุธที่เสริมสร้างความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ตามพลวัตการจัดการศึกษาในบริบทไทยจากการศึกษาเอกสารการสัมภาษณ์เชิงลึกแบ่งเป็น 3 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่ 1 ผู้บริหาร ครู ผู้กำกับคณะ กลุ่มที่ 2 นักเรียนเก่า ผู้ปกครอง และกลุ่มที่ 3 นักเรียนปัจจุบันและการวิจัยภาคสนามของวชิราวุธวิทยาลัย ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ
ผลการวิจัย พบว่า 1) คุณค่าด้านประวัติศาสตร์ วชิราวุธวิทยาลัยจัดการศึกษาตามพระบรมราโชบายของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวและการดำเนินงานตามแนวทางพระราชดำริของผู้บังคับการมีการหล่อหลอมนักเรียนตามพระราชประสงค์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเพื่อเสริมสร้างความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์คือ การเป็นผู้มีศาสนา ผู้ดี และมีความรู้ 2) คุณค่าด้านจริยศาสตร์ คือ การฝึกจรรยา การปลูกฝังคุณธรรม จริยธรรม ความซื่อสัตย์ สุจริต มีอุปนิสัย ใจคอดี ได้แก่ จริยศาสตร์จากกิจวัตรประจำวันและจริยศาสตร์จากหลักสูตร กิจกรรม ชมรมและสมาคม และ 3) คุณค่าด้านสุนทรียศาสตร์ คือ การเกิดสุนทรียะจากการศึกษาด้านศิลปะ ดนตรี กีฬา ประเพณี วัฒนธรรมและความงามของสถาปัตยกรรมภายในวชิราวุธวิทยาลัย ได้แก่ สุนทรียศาสตร์จากหลักสูตร กิจกรรม ชมรมและสมาคม และสุนทรียศาสตร์จากประเพณี วัฒนธรรมของวชิราวุธวิทยาลัย สะท้อนให้เห็นว่าแก่นแท้คุณค่าของวิถีวชิราวุธหล่อหลอมความไทยและความเป็นสากลด้วย การจัดการศึกษาตามพลวัตการจัดการศึกษาในบริบทไทยตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2517). การสัมมนาเรื่องการศึกษาเพื่อมวลชน. กรุงเทพมหานคร: ประเสริฐการพิมพ์.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
กรรภิรมย์ สุวรรณานนท์. (2524).พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวกับการสร้างรัฐไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์) จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
กีรติ บุญเจือ. (2521). ปรัชญาเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ไทย วัฒนาพานิช.
จิตรกร ตั้งเกษมสุข. (2565). ความเป็นมาของการศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร: เคล็ดไทย.
ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2542). รายงานการวิจัยระบบบริหารจัดการเพื่อการจัดสรรทรัพยากรสําหรับ การศึกษาขั้นพื้นฐาน 12 ปีที่สอดรับกับกับ พ.ร.บ.การศึกษาแห่งชาติ
พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: นครพิมพ์
มงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2484).พระบรมราโชวาทและพระบรมราชานุศาสนีย์ แสดงคุณาคุณในงานวิศาขบูชาพระบาทสมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทรมหา
วชิราวุธ พระมงกฎุเกล้าเจ้าอยู่หัว. พระนคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
มงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2519). พระบรมราโชวาทกับวชิราวุธวิทยาลัย. อนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพ มหาอามาตย์ตรี พระยาภะรตราชา (ม.ล.ทศทิศ
อิศรเสนา) ณ เมรุหน้าพลับพลาอิศริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทรวาส วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2519.
มงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2540). โคลนติดล้อ. กรุงเทพมหานคร: วชิราวุธวิทยาลัย.
มงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2540). เมืองไทยจงตื่นเถิด. กรุงเทพมหานคร: วชิราวุธวิทยาลัย.
มนัสวี ศรีนนท์. (2016). ปรัชญาและแนวคิดทางการศึกษากับพัฒนาการการศึกษาไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ มมร, 4(1), 84-93.
รัชดา ภุมรินทร์วรากุล. (2538). การวิเคราะห์แนวพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวในการส่งเสริมการศึกษาเพื่อสร้างยุวชนให้เป็นสุภาพบุรุษ.
กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรชาติ มีชูบท. (ม.ป.ป.). จดหมายเหตุวชิราวุธตอนที่ 31. สืบค้นจาก http://www.vajiravudh. ac.th/VC_Annals/vc_annal31.htm
วรพล ศิริชื่นวิจิตร. (2561). พระราชดำริในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเกี่ยวกับเด็ก (พ.ศ. 2543- 2468) (ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์).
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพมหานคร.
สำนักงานปฏิรูปการศึกษา. (2545). ปฏิรูปการศึกษาตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: บุญศิริการพิมพ์.
สงวน เลิศโชคชัย. (2538). ความสำคัญของโรงเรียนแบบปับวิคสคูลต่อการศึกษาไทยในสมัยพระบาทสมเด็จ. พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (พ.ศ. 2453-2478), (วิทยานิพนธ์
ประวัติศาตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศรีนครรินทรวิโรฒ, กรุงเทพมหานคร.

ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ปริทัศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) ซึ่งอนุญาตให้ผู้อื่นสามารถแชร์บทความได้โดยให้เครดิตผู้เขียนและห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าหรือดัดแปลง หากต้องการใช้งานซ้ำในลักษณะอื่น ๆ หรือการเผยแพร่ซ้ำ จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากวารสาร