วิธีการสอนไตรยางศ์แก่ผู้เรียนภาษาไทยชาวต่างประเทศ

บทคัดย่อ

บทความวิชาการเรื่องวิธีการสอนไตรยางศ์แก่ผู้เรียนภาษาไทยชาวต่างประเทศฉบับนี้เรียบเรียงขึ้น
เพื่อนำเสนอวิธีการสอนให้ผู้เรียนภาษาไทยชาวต่างประเทศจำแนกไตรยางศ์หรืออักษรสามหมู่ตามแนวคิด
การสร้างคำเพื่อช่วยความจำจากอักษรตัวแรกของแต่ละคำ (Acronym) โดยผนวกความรู้ด้านภาษา 2
ด้านเข้าด้วยกันดังนี้ 1. ความรู้ด้านหลักภาษาไทยซึ่งก็คือการจำแนกอักษรไทยจำนวน 44 ตัวตามพื้นเสียง
ของพยัญชนะ ได้แก่ 1) อักษรสูงซึ่งมีพื้นเสียงเป็นเสียงวรรณยุกต์จัตวา 2) อักษรกลางซึ่งมีพื้นเสียงเป็นเสียงวรรณยุกต์สามัญ และ 3) อักษรต่ำซึ่งมีพื้นเสียงเป็นเสียงวรรณยุกต์สามัญ ร่วมกับ 2. ความรู้ด้านภาษาศาสตร์ภาษาไทยซึ่งก็คือการอธิบายเสียงของพยัญชนะต่าง ๆ จากลักษณะของเสียงและฐานกรณ์ ได้แก่ 1) หน่วยเสียงพยัญชนะต้นระเบิด ไม่ก้อง มีลม 2) หน่วยเสียงพยัญชนะต้นระเบิด ไม่ก้อง ไม่มีลม 3) หน่วยเสียงพยัญชนะต้นระเบิด ก้อง ไม่มีลม 4) หน่วยเสียงพยัญชนะต้นเสียดแทรก 5) หน่วยเสียงพยัญชนะต้นครึ่งสระ 6) หน่วยเสียงพยัญชนะต้นนาสิก 7) หน่วยเสียงพยัญชนะต้นข้าง และ 8) หน่วยเสียงพยัญชนะรัว

ผู้สอนใช้หน่วยเสียงต่าง ๆ จากถ้อยคำภาษาอังกฤษ คือ ketchup fish ในการสอนอักษรสูงและอักษรต่ำคู่ ถ้อยคำ good job ในการสอนอักษรกลาง และถ้อยคำ yawning lemur ในการสอนอักษรต่ำเดี่ยว
ซึ่งง่ายต่อการจดจำในแง่มุมของไตรยางศ์ คู่ขนานไปกับความรู้เรื่องลักษณะและหน้าที่ของหน่วยเสียงต่าง ๆ
ในแง่มุมของสัทศาสตร์ อันนำไปสู่การเรียนการสอนสระเสียงสั้นและสระเสียงยาวซึ่งสัมพันธ์กับคำเป็น
และคำตายต่อไปได้ในอนาคต