การประเมินโครงการส่งเสริมความเป็นเลิศทางวิชาการสู่งานศิลปหัตถกรรมนักเรียน โรงเรียนบ้านปากลง สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 4

บทคัดย่อ

การค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงประเมิน โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินด้านบริบท ด้านปัจจัยนำเข้า ด้านกระบวนการ และด้านผลผลิต โครงการส่งเสริมความเป็นเลิศทางวิชาการสู่งานศิลปหัตถกรรมนักเรียน โรงเรียนบ้านปากลง สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 4 โดยประยุกต์ใช้รูปแบบการประเมินแบบ CIPP Model ของ สตัฟเฟิลบีม (Stufflebeam) กลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วยนักเรียน
จำนวน 171 คน ครูผู้สอน จำนวน 16 คน คณะกรรมการบริหารโครงการ จำนวน 2 คน รวม 189 คน ผู้ให้ข้อมูลเชิงคุณภาพ จำนวน 5 คนประกอบด้วย ผู้อำนวยการสถานศึกษา 1 คน ครูฝ่ายวิชาการ 1 คน คณะกรรมการสถานศึกษา 1 คน ตัวแทนนักเรียน 2 คน รวมทั้งสิ้น 5 คน เครื่องมือที่ใช้ เป็นแบบสอบถามความคิดเห็น แบบประมาณค่า 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อ

ผลการวิจัยพบว่า ด้านบริบท ประสบผลความสำเร็จสูงสุด มีระดับการประเมินอยู่ในระดับมากที่สุด รองลงมา ด้านกระบวนการ มีระดับการประเมินอยู่ในระดับมาก ด้านปัจจัยนำเข้า มีระดับการประเมินอยู่ในระดับมาก และด้านผลผลิต มีระดับการประเมินอยู่ในระดับมาก ด้านบริบท พบว่า วัตถุประสงค์ของโครงการสอดคล้องกับความต้องการของผู้เข้าร่วมโครงการ อยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ส่วนประเด็นที่มีค่าเฉลี่ยของผลการประเมินน้อยที่สุด คือ การกำหนดเป้าหมาย ระยะเวลา และวิธีดำเนินการมีความเหมาะสม สามารถนำไปสู่การปฏิบัติได้จริง อยู่ในระดับมาก ด้านปัจจัยนำเข้า พบว่า ผู้บริหารเปิดโอกาส ส่งเสริมและพัฒนาศักยภาพครูที่รับผิดชอบจัดกิจกรรมอย่างต่อเนื่อง อยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ส่วนประเด็นที่มีค่าเฉลี่ยของผลการประเมินน้อยที่สุด คือ สื่อการเรียนการสอนมีความทันสมัยเหมาะสมเหมาะสมกับสภาพสังคมในยุคปัจจุบันและสอดคล้องตามยุทธศาสตร์การพัฒนาการจัดการศึกษาของประเทศ อยู่ในระดับมากด้านกระบวนการ พบว่า มีการร่วมกันวางแผนการดำเนินงาน พร้อมทั้งศึกษาสภาพปัญหา ความต้องการพัฒนาศักยภาพนักเรียนสู่ความเป็นเลิศ อยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ส่วนประเด็นที่มีค่าเฉลี่ยของผลการประเมินน้อยที่สุด คือ มีการจัดเก็บข้อมูลสารสนเทศที่ใช้ในการพัฒนา เสริมสร้างทักษะทางทัศนศิลป์อย่างเป็นระบบเป็นปัจจุบัน และสะดวกต่อการนำไปใช้วางแผน การดำเนินงานโครงการ อยู่ในระดับมาก
ด้านผลผลิต พบว่า ครูมีการประเมินผลสัมฤทธิ์ทางด้านทักษะทางวิชาการ อย่างต่อเนื่อง และจัดเก็บข้อมูลอย่างเป็นระบบ อยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ส่วนประเด็นที่มีค่าเฉลี่ยของผลการประเมินน้อยที่สุด คือ นักเรียนสามารถนำเทคโนโลยีไปประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตได้อย่างเหมาะสม มีความคิดสร้างสรรค์ และสามารถสร้างนวัตกรรมเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของตนเองได้ อยู่ในระดับมาก

ผลการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ สรุปได้ว่า สามารถพัฒนานักเรียนให้มีความรู้ มีทักษะทางด้านวิชาการ นักเรียนสามารถนำความรู้ไปปรับใช้ในการเรียนรู้ได้ดียิ่งขึ้น ส่งผลให้มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้น หากแต่มีข้อจำกัดเรื่องเวลา ควรจัดแยกตามช่วงอายุนักเรียน เพื่อพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์ ให้เหมาะสมกับช่วงวัย โดยโรงเรียนควรจัดให้มีแหล่งเรียนรู้เพิ่มเติมในโรงเรียน เช่น มุมเรียนรู้ตามอัธยาศัย ห้องภูมปัญญา ห้องวิทยาศาสตร์ เป็นต้น เพื่อให้นักเรียนได้สืบค้นข้อมูลได้เพิ่มเติมด้วยตนเอง ลงมือปฏิบัติในการสืบเสาะความรู้ด้วยตนเองอย่างเหมาะสม จนสามารถนำกลับมาวิเคราะห์ สังเคราะห์ จนถ่ายทอดความรู้ให้แก่ผู้อื่นได้อย่างมีคุณภาพ