การจัดการความรู้ในการธำรงรักษาของภาษากลุ่มชาติพันธุ์ในศตวรรษที่ 21 ของจังหวัดลำปาง

บทคัดย่อ

          การศึกษาวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากระบวนการดำรงอยู่ของภาษากลุ่มชาติพันธุ์และศึกษาการ จัดการความรู้ในการดำรงอยู่ของภาษากลุ่มชาติพันธุ์ในศตวรรษที่ 21 ของจังหวัดลำปาง และเพื่อศึกษาแนวทางใน การยกระดับการสื่อสารของภาษากลุ่มชาติพันธุ์ให้เทียบเท่าภาษาในระดับสากล โดยผู้วิจัยใช้แบบสอบถามเป็น เครื่องมือในการเก็บข้อมูล และวิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ แจกแจงความถี่ และการหาอัตราส่วนร้อยละ และการสัมภาษณ์เชิงลึกและการสนทนากลุ่ม โดยมีผู้อำนวยการวัฒนธรรมจังหวัด ผู้อำนวยการวัฒนธรรมอำเภอ ผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ปราชญ์ชาวบ้าน และกลุ่มชาติพันธุ์ เป็นผู้ให้สัมภาษณ์ จากการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่มีผลต่อการดำรงอยู่ของภาษากลุ่มชาติพันธุ์ คือ ปัจจัยด้านบุคคลและการจัดการองค์ความรู้และยังพบว่า กลุ่มชาติพันธุ์ที่ใช้ภาษากลุ่มของตัวเองยังมีความต้องการอนุรักษ์ภาษาของกลุ่มไว้ และยังคงใช้สื่อสารกับคนใน ครอบครัวและในชุมชนเป็นปกติวิสัย ส่วนปัจจัยที่มีผลต่อการยกระดับการสื่อสารของภาษากลุ่มชาติพันธุ์ให้ เทียบเท่าภาษาในระดับสากล คือ การถ่ายทอดองค์ความรู้ พบว่ากลุ่มชาติพันธุ์ผลักดันให้คนรุ่นหลังได้เรียนรู้ ถ่ายทอดให้กับกลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ รวมถึงบุคคลภายนอก