การพัฒนาคุณค่าในตนเองตามแนวพุทธศาสน์ของชนชั้นแรงงาน

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาระดับการพัฒนาคุณค่าในตนเองตามแนวพุทธศาสน์ ของชนชั้นแรงงาน 2) เพื่อศึกษาปัจจัยการพัฒนาคุณค่าในตนเองตามแนวพุทธศาสน์ของชนชั้นแรงงาน และ 3) เพื่อเสนอรูปแบบการพัฒนาคุณค่าในตนเองตามแนวพุทธศาสน์ของชนชั้นแรงงาน เป็นการวิจัยแบบสำรวจ ทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตชั้นปริญญาตรี ของวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง และกลุ่มผู้ให้ สัมภาษณ์ เป็นกลุ่มผู้ประสบความสำเร็จจากอาชีพใช้แรงงาน กลุ่มพระภิกษุและผู้นำชุมชน

            ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับการพัฒนาคุณค่าในตนเองตามแนวพุทธศาสน์ของชนชั้นแรงงาน: ประเด็นที่มี การพัฒนาระดับสูงสุด ได้แก่ ได้ยึดหลักความถูกต้องตามวิถีชุมชน มีเป้าประสงค์ชัดเจนในการทำงาน สามารถ สร้างมิตรกับคนรอบข้าง ได้เข้าร่วมในกิจกรรมชุมชน มีการจัดสรรเวลาในการทํางานอย่างชัดเจน รู้จักอ่อนน้อม ถ่อมตน และมีศิลปะการคบคน 2) ปัจจัยการพัฒนาคุณค่าในตนเองตามแนวพุทธศาสน์ของคนชั้นแรงงาน ได้แก่ ความรับผิดชอบต่อหน้าที่ ความมุ่งมั่นในการทำงาน ความสามารถในการสร้างมิตร การมีส่วนร่วมในกิจกรรม ชุมชน ความซื่อตรงต่อเวลาในการทำหน้าที่ของตน ความอ่อนน้อมถ่อมตน การแสดงน้ำใจเอื้ออาทรต่อเพื่อนบ้าน และการปฏิบัติตนตามกฎระเบียบของสังคม 3) รูปแบบการพัฒนาคุณค่าในตนเองตามแนวพุทธศาสน์ชนชั้นแรงงาน ควรมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ มีเป้าหมายการทำงานที่ชัดเจน ทำหน้าที่ตามที่ได้รับมอบหมาย รู้จักลงทุน ตามความสามารถของตนเอง ซื่อตรงต่อเวลา ทำให้ตัวเองเป็นที่พึ่งของสังคม และมีศิลปะในการคบคน

            ความรู้ที่ได้รับ: การพัฒนาคุณค่าในตนเองตามแนวพระพุทธศาสนา หากชนชั้นแรงงานพัฒนาตนด้วย ความรับผิดชอบต่อหน้าที่ มีเป้าประสงค์ที่ชัดเจน ทำงานสมบทบาทที่ได้รับ ใช้ทุนทรัพย์ตามกำลัง ซื่อตรงต่อเวลา ทำให้ตัวเองเป็นที่พึ่งของสังคม และมีศิลปะในการอยู่ร่วมกับผู้คน เช่นนี้ย่อมเป็นคนมีคุณค่าในตนเองจากมุมมอง ของสังคม