ครึ่งหนึ่งที่สูญหาย: การวิเคราะห์ตำนานอริสโตฟาเนสในงาน อภิปรัชญาว่าด้วยความรักของ เพลโตกับการสร้างความหมายทางเพศและความรัก

บทคัดย่อ

          การตีความความรักในเพลโตมักถูกจำกัดด้วยกรอบทวิลักษณ์ทางเพศและการอ่านแบบศีลธรรม ซึ่งเน้นความสัมพันธ์ชายหญิงเป็นศูนย์กลาง บทความนี้จึงมุ่งทบทวนแนวคิดความรักในงานอภิปรัชญาว่าด้วยความรัก ผ่านการวิเคราะห์ตัวบทเชิงอรรถาธิบาย เพื่ออธิบายอีรอสในฐานะพลังแห่งการดำรงอยู่ที่อยู่เหนือการแบ่งแยกทางเพศ โดยชี้ให้เห็นว่าตำนานของอริสโตฟาเนสเสนอภาพมนุษย์ในฐานะสิ่งที่พร่องและแสวงหาอีกครึ่งหนึ่งของตน ขณะที่คำสอนของไดโอตีมาทำให้ความรักเป็นกระบวนการก้าวข้ามจากร่างกายสู่จิตโดยไม่ละทิ้งความสำคัญของกายภาพ ผลการวิเคราะห์พบว่าโครงสร้างของความรักในงานสนทนานี้ตั้งอยู่บนภาวะระหว่าง ซึ่งทำหน้าที่เชื่อมโยงกาย จิต และการรู้เข้าด้วยกัน และทำให้ความรักเพศเดียวกันและเพศต่างกันมีสถานะเท่าเทียมกันในระดับภววิสัย นอกจากนี้ การวิพากษ์การอ่านแบบศีลธรรมเทววิทยาชี้ให้เห็นว่าการตีความแนวนี้ละเลยแก่นของอีรอสที่เพลโตวางไว้ในฐานะพลังของความพร่องร่วมกัน บทความจึงเสนอการอ่านเพลโตในฐานะผู้วางรากฐานของความรักที่ไม่ยึดติดเพศ ซึ่งเข้าใจความรักเป็นพลังของการสมาน การก้าวข้าม และการอยู่ร่วมในความแตกต่างของมนุษย์ ผลลัพธ์ดังกล่าวช่วยเปิดพื้นที่ใหม่ให้แก่การสนทนาเรื่องเพศ อัตลักษณ์ และความสัมพันธ์ในโลกร่วมสมัย และชี้ว่าความรักในเพลโตอาจทำหน้าที่เป็นกรอบคิดเชิงจริยศาสตร์ที่ส่งเสริมการอยู่ร่วมอย่างเท่าเทียมในสังคมปัจจุบัน