วิจัยสำรวจสภาพปัญหาและคุณภาพด้านครูผู้สอนภาษาจีนโรงเรียนประถมศึกษาในประเทศไทย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน

ผู้แต่ง

  • ธีรพงศ์ แก้วมณี คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี
  • วรรณา เหล่าเขตกิจ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี

คำสำคัญ:

ครูผู้สอน, การเรียนการสอนภาษาจีน, ประเทศไทย

บทคัดย่อ

         งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาด้านครูผู้สอนรายวิชาภาษาจีนของโรงเรียนระดับประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2) เสนอแนวทางในการพัฒนาและปรับปรุงคุณภาพของครูผู้สอนรายวิชาภาษาจีนของโรงเรียนระดับประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ผู้วิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงผสานวิธี โดยเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ซึ่งกลุ่มเป้าหมาย เป็นโรงเรียนรัฐบาลที่เปิดสอนรายวิชาภาษาจีนในระดับประถมศึกษาที่กระจายอยู่ 7 ภูมิภาคของประเทศไทย รวมทั้งสิ้น 21 แห่ง ผู้วิจัยได้ลงพื้นที่เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ สังเกตการเรียนการสอนในชั้นเรียน และศึกษาเอกสารที่เกี่ยวข้องกับงานวิจัย

            ผลการศึกษา พบปัญหาด้านครูผู้สอนรายวิชาภาษาจีน สามารถสรุปได้ดังนี้ 1) สถานศึกษามักเจอกับปัญหาความไม่เสถียรด้านอัตรากำลังครูผู้สอนรายวิชาภาษาจีน 2) ครูผู้สอนมีประสบการณ์ด้านการสอนภาษาจีนน้อย 3) มีครูผู้สอนจำนวนไม่น้อยที่สำเร็จการศึกษาในสาขาที่ไม่สอดคล้องกับการสอนภาษาจีน 4) ระดับความสามารถทางภาษาของครูผู้สอนเป็นอุปสรรคต่อการจัดการเรียนการสอน 5) ครูผู้สอนขาดการใช้เทคนิคและวิธีการสอนที่ทันสมัยและน่าสนใจ ทั้งนี้ผู้วิจัยยังได้เสนอแนวทางเพื่อเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนา ปรับปรุงคุณภาพของครูผู้สอนรายวิชาภาษาจีนให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นในอนาคต 

เอกสารอ้างอิง

คนึงนิตย์ จันทรัตน์. (2554). ภาษาศาสตร์ประยุกต์ในการเรียนรู้ภาษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ชลาลัย อานามวัฒน์. (2556). การบริหารการจัดการเรียนการสอนของโรงเรียนเอกชนสอนภาษาจีน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชนในกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ, กรุงเทพฯ.

ธีรพงศ์ แก้วมณี. (2564). A Study on the Chinese Language Proficiency Standards and Syllabus in Thailand’s Public Primary School (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). Beijing Normal University, Beijing.

ธีรพงศ์ แก้วมณี, An Meng, รัฐสรรค์ จันทรพิมพ์, (2566). วิจัยสำรวจสภาพการใช้หลักสูตรภาษาจีนโรงเรียนประถมศึกษาในประเทศไทย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 12(1), 69-85.

ประจิตร ป้อมอรินทร์, (2563). ความสัมพันธ์ไทย - จีนสมัยโบราณและการท่องเที่ยวไทยของนักท่องเที่ยวชาวจีน. วารสารวิชาการภาษาและวัฒนธรรมจีน, 7(1), 169-180.

พิชัย แก้วบุตร, (2564). ความต้องการจำเป็นของครูอาสาสมัครจีนต่อวิทยากรฝ่ายไทย : กรณีศึกษาโครงการอบรมครูอาสาสมัครจีน (ประเทศไทย) ประจำปี 2562. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 9(1), 65-81.

Chen Y. (2013). The Study on Chinese Education and the Planning in Thailand. Guangzhou: World Publishing Guangdong Corporation.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-04-30

รูปแบบการอ้างอิง

แก้วมณี ธ. ., & เหล่าเขตกิจ ว. . (2024). วิจัยสำรวจสภาพปัญหาและคุณภาพด้านครูผู้สอนภาษาจีนโรงเรียนประถมศึกษาในประเทศไทย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ปริทัศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 12(1), 59–75. สืบค้น จาก https://so15.tci-thaijo.org/index.php/jhssrlpru/article/view/2176

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย