กลวิธีทางวรรณศิลป์และแนวความคิดด้านความรักที่ปรากฏในบทเพลงประกอบซีรีส์วาย

ผู้แต่ง

  • ปรัชญา ทองแพ นักศึกษาปริญญาโท สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

คำสำคัญ:

บทเพลงประกอบซีรีส์วาย, กลวิธีทางวรรณศิลป์, แนวความคิดด้านความรัก

บทคัดย่อ

            งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษากลวิธีทางวรรณศิลป์ที่ปรากฏในบทเพลงประกอบซีรีส์วาย และ 2) ศึกษาแนวความคิดด้านความรักที่ปรากฏในบทเพลงประกอบซีรีส์วาย โดยวิเคราะห์บทเพลงประกอบซีรีส์วายที่ปรากฏอยู่ในสื่อออนไลน์ จำนวนทั้งสิ้น 200 เพลง ผลการวิจัยพบว่า มีการใช้กลวิธีทางวรรณศิลป์โดยแบ่งเป็น ภาพพจน์ทางวาทศิลป์ พบทั้งสิ้น 4 ภาพพจน์ ได้แก่ 1.ภาพพจน์ปฏิปุจฉา 2) ภาพพจน์อติพจน์ 3) ภาพพจน์นามนัย 4) ภาพพจน์ปฏิพจน์ โดยพบการใช้ภาพพจน์ปฏิปุจฉามากที่สุด เพราะ การตั้งคำถามนั้นเป็นการตั้งคำถามเพื่อตอบตนเองว่าความรักที่เกิดขึ้นนั้นเป็นความรักที่มาในรูปแบบใดและยังตั้งคำถามไปหาคนรักเพื่อสร้างความมั่นใจให้ตนเองถึงแม้จะรู้ว่าไม่ได้คำตอบกลับมาก็ตาม  และภาพพจน์เปรียบเทียบพบทั้งสิ้น 5 ภาพพจน์ ได้แก่ 1) ภาพพจน์อุปมา 2) ภาพพจน์อุปลักษณ์ 3) ภาพพจน์บุคคลวัต 4) ภาพพจน์การอ้างถึง  5) ภาพพจน์สัญลักษณ์ โดยพบภาพพจน์แบบอุปมามากที่สุด เพราะ การเปรียบเทียบเป็นกลวิธีทางภาษาที่ช่วยให้เห็นภาพได้ชัดเจนที่สุด และผลการวิจัยแนวความคิดด้านความรักที่ปรากฏในบทเพลงประกอบซีรีส์วาย พบทั้งหมด 4 ประเภท ได้แก่ 1)ความรักที่สมหวัง  2) ความรักที่สมหวังแต่ไม่มีความสุข 3) ความรักที่ไม่สมหวัง และ 4) ความรักที่ยังไม่สมหวังและไม่ผิดหวัง โดยพบความรักที่สมหวังมากที่สุด เพราะคนทุกคนย่อมต้องการความรักที่สมหวัง ไม่เว้นแม้แต่กลุ่ม  LGBTQ+ นอกจากนี้จากการศึกษาวิจัยดังกล่าว พบว่าทั้งแนวความคิดและกลวิธีทางวรรณศิลป์นั้นมีความสอดคล้องกันคือ ผู้ประพันธ์ใช้กลวิธีทางวรรณศิลป์เป็นสื่อกลางที่ช่วยถ่ายทอดแนวความคิดลงไปในบทเพลงเพื่อสื่อสารไปยังผู้ฟัง

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา วิชาปกรณ์. (2542). แนวทางการวิจักษ์วรรณคดี. (ปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยนเรศวร,พิษณุโลก.

กาญจนา นาคสกุล และคณะ. (2524). การใช้ภาษา. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์เคล็ดไทย.

กิตติมา จันทร์ลาว.(2555). วิเคราะห์กวีนิพนธ์ของ สถาพร ศรีสัจจัง.(ปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพมหานคร.

กุหลาบ มัลลิกามาส. (2548). วรรณคดีวิจารณ์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยราคำแหง

เกษม ขนาบแก้ว. (2540). การใช้ภาษาไทย 2. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

จอห์น ลี. (2555, 9 พฤษภาคม). ความรักที่หลากหลาย. สืบค้นจาก www. kamsonbkk.com

ชวนเพชร แก้ว. (2524). การศึกษาวรรณคดีไทย. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

ชำนาญ รอดเหตุภัย. (2523). การใช้ภาษาไทยในปัจจุบัน. กรุงเทพมหานคร: กรุงสยามการพิมพ์.

ชุมสาย สุวรรณชุภู. (2540). ภาษากับการสื่อสาร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศิลปกร.

นววรรณ พันธุเมธา. (2559). ไวยากรณ์ไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บุญยงค์ เกศเทศ. (2536). แลลอดวรรณกรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

ปุ่น ชมภูพระ, ปพิชญา พรหมกันธา และพัทธนันท์ พาป้อ (2546). กลวิธีการใช้ภาษาในบทเพลงเพื่อชีวิตของ พงษ์สิทธิ์ คำภีร์. วารสารรามคำแหงฉบับมนุษศาสตร์, 8(2), 487-502.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2561). พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรม ฉบับราชบัณฑิตยสภา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พนัส เพ็งเลิก. (2562). กลวิธีการใช้ภาษาและภาพสะท้อนสังคมในนวนิยายวาย. (ปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.

พีรพงษ์ เคนทรภัคดิ์. (2564). วาทกรรมความรักในบทเพลงลูกทุ่งอีสานร่วมสมัย. (ปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิต) มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์ จำกัด

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์ จำกัด

วันเนาว์ ยูเด็น. (2530). วรรณคดีเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: อักษรเจริญทัศน์.

ศกุลตลา กะราลัย. (2549). การศึกษาเชิงวิเคราะห์การใช้โวหารภาพพจน์ที่ปรากฏในวรรณกรรมเพลงไทยลูกกทุ่งศึกษาเฉพาะกรณีราชินีลูกทุ่ง พุ่มพวงดวงจันทร์. (ปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์) . มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.

สมเกียรติ รักษ์มณี. (2559). ภาษาวรรณศิลป์. สัมปชัญญะ: นนทบุรี.

สลิลลา เจริญพงษ์. (2543). ความต้องการของมนุษย์และทฤษฎีเเรงจูงใจ. กรุงเทพมหานคร.

อุมาพร ตรังสมบัติ. (2545). จิตวิทยาชีวิตคู่และการบำบัดคู่สมรส. ศูนย์วิจัยและพัฒนาครอบครัว: กรุงเทพมหานคร.

Peer Power Team. (2563, 25 พฤศจิกายน). ทั่วโลกใช้โซเวียลมีเดียต่างจากเดิมยังไงบ้าง. สืบค้นจากwww.peerpower.co.th/blog/social-media-2020

Stember. A. (1986). Triangular Theory of love. Psychological Review. 93(2), 119-135.

Stember & Grajeck. (1984). The Nature of Love. Journal of Personality and Social Psychology. 47(2). 312-329.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-08-30

รูปแบบการอ้างอิง

ทองแพ ป. . . (2024). กลวิธีทางวรรณศิลป์และแนวความคิดด้านความรักที่ปรากฏในบทเพลงประกอบซีรีส์วาย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ปริทัศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 12(2), 80–100. สืบค้น จาก https://so15.tci-thaijo.org/index.php/jhssrlpru/article/view/2152

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย