พุทธจิตวิทยากับการพัฒนาตนเองให้เป็นผู้มีจิตสาธารณะ

บทคัดย่อ

จิตสาธารณะเป็นคุณลักษณะทางคุณธรรมจริยธรรมที่บุคคลพึงมี เป็นคุณลักษณะที่แสดงออกถึงการมีส่วนร่วมในกิจกรรมหรือสถานการณ์ที่ก่อให้เกิดประโยชน์แก่ผู้อื่น ชุมชน และสังคมด้วยความเต็มใจ เรียกว่าการเป็นผู้มี "จิตสาธารณะ" การเป็นผู้มีจิตสาธารณะ จะต้องฝึกฝนเพื่อพัฒนาตนเอง ทำให้จิตอยู่บนหลักของพุทธจิตวิทยา ทั้งทางร่างกาย ทางจิตใจ และทางสติสัมปชัญญะให้เกิดการพัฒนาไปพร้อมกัน และต้องฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง ทำซ้ำแล้วซ้ำอีก เพื่อให้ผู้ปฏิบัติเกิดการเรียนรู้ เกิดการฝึกฝน จนสามารถตระหนักรู้ด้วยตัวเอง และเมื่อเจอกับเหตุการณ์อย่างหนึ่งอย่างใดแล้วเกิดภาวะความรู้สึกเห็นอกเห็นใจ อยากช่วยเหลือโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน จึงถือว่าผู้นั้นมีภาวะผู้มีจิตสาธรณะแล้ว โดยการประยุกต์ใช้หลักธรรมเพื่อพัฒนาตนเองให้มีจิตสาธารณะ ในเบื้องต้นต้องพัฒนาตนเองให้มีความพร้อมตามหลัก หลักอริยสัจ 4 หลักอิทัปปัจจยตา และหลักไตรลักษณ์ มาพัฒนาและสร้างสรรค์สังคมให้มีความเจริญก้าวหน้า หากผู้สังคมใดมีสมาชิกที่พัฒนาจิตสาธารณะที่เป็นไปตามหลักธรรมดังกล่าวจะก่อให้เกิดประโยชน์ต่อทั้งตนเอง ผู้อื่น และสังคม