Guidelines for the Development of Conflict Management of School Administrators under the Phetchaburi Primary Educational Service Area Office 2
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research article aims: (1) To explore the essential needs of conflict management of school administrators under the Phetchaburi Primary Educational Service Area Office 2. (2) To investigate the guidelines for the development of conflict management of school administrators under the Phetchaburi Primary Educational Service Area Office 2.A mixed-methods design combining quantitative and qualitative approaches was employed. The sample used in the research consisted of 91 schools under the Phetchaburi Primary Educational Service Area Office 2, with two respondents from each school one school director and one personnel administration teacher resulting in a total of 182 participants selected through simple random sampling by drawing lots. The research instruments included 1) questionnaire 2) semi-structured interview 3) assessment form for suitability and feasibility. Data analysis involved using frequency, percentage, mean, mode, and standard deviation, and the Modified Priority Needs Index (PNI) technique was employed to prioritize needs, alongside content analysis. The research results were found as follows;
- The most pressing need for conflict management of school administrators under the Phetchaburi Primary Educational Service Area Office 2. was in area of accommodation, followed by to compromising, collaboration, avoiding and competition.
- The proposed guidelines for conflict management of school administrators under the Phetchaburi Primary Educational Service Area Office 2, as follows:
2.1 Planning: Administrators should apply the SWOT analysis process to distinguish between major and minor issues, define the scope of concessions that do not affect the school’s core objectives, analyze the interests of all parties, and set joint plans or goals that are mutually acceptable.
2.2 Implementation: Administrators should adopt psychological principles and open communication, sincerely listen to all parties’ opinions, foster a cooperative, flexible, and fair working atmosphere, utilize intermediaries to ensure fairness, and provide opportunities for all personnel to jointly analyze, plan, and monitor activities.
2.3 Evaluation: Administrators should systematically monitor and evaluate conflict management in all areas to assess its impact and verify the continuity of agreements, while providing opportunities for all parties to give feedback and continuously improve the process.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
References
กาญจนา แก้วพล. (2560). การพัฒนาแนวทางการจัดการความขัดแย้งในสถานศึกษาสังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองคาย เขต 2 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
กอบกุล วิศิษฏ์สรศักดิ์. (2560). การจัดการความขัดแย้งในงานพัฒนาชุมชน. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(3), 1687-1700.
จีราลักษณ์ วงษ์แก้ว. (2562). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 2 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยทักษิณ.
ณัฐชนัญ รัตนกิจวรพงศ์. (2562). การบริหารความขัดแย้งในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต). สถาบันพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.
ณัฐธิดา สุขกาย. (2562). การบริหารความขัดแย้งในสถานศึกษาของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 1. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 1(1), 27-67.
แทนลัดดา ปัฐพี. (2559). การจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 2 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
นิมิตร มั่งมีทรัพย์, พัชราวลัย สังข์ศรี, และ อาคม เจริญสุข. (2567). การจัดการความขัดแย้งในองค์กรอย่างมืออาชีพ. วารสารสิรินธรปริทรรศน, 25(2), 90-103.
พัชราภรณ์ กุลบุตร. (2555). การจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 1 (การค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พัฒนพงษ์ เกิดมงคล. (2564). แนวทางการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาในอำเภอแม่สะเรียง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 2. วารสารปัญญา, 28(2), 68-78.
ยุพดี ปลุกใจหาญ. (2565). การจัดการความขัดแย้งและการหาแนวทางการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 3 (การค้นคว้าอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
ศรัณย์รัชต์ ศุภรณ์พานิช. (2564). แนวทางการพัฒนาการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1 กลุ่ม 6. วารสารวิชาการร้อยแก่นสาร, 6(12), 70-84.
ศรีเสด็จ กองแกน. (2566). การจัดการความขัดแย้ง.วารสารส่งเสริมและพัฒนาวิชาการสมัยใหม่, 1(2), 36-49.
สุภรณ์ ทับทิมทอง. (2562). วิธีจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารที่มีผลกับความผูกพันต่อสถานศึกษาของครูและบุคลากรในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8. วารสารสังคมศาสตร์วิจัย, 10(1), 233-251.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 2. (2566). แผนปฏิบัติการประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2567 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 2. เพชรบุรี: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 2.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2566). รายงานการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และการศึกษาในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
อาชิรญาณ์ เขียวชอุ่ม. (2556). วิธีการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ (การค้นคว้าอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนครพนม.
อรวรรณ ศรีสุวรรณโณ. (2566). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพัทลุง เขต 2.วารสาร AL-NUR บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยฟาฏอนี, 18(35), 289-311.
อรอุมา ชุ่มชิต. (2567). แนวทางการบริหารความขัดแย้งในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วารสารมณีเชษฐารามวัดจอมมณี, 7(4), 503-522.
Newby, T., Stepich, D., Lehman, J., & Russell, J. (2000). Instructional technology for teaching and learning: Designing instruction, integrating computers, and using media (2nded.). Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall.
Thomas, K.W. (1976). Handbook of Industrial and Organizational psychology. Marvin D. Dunnette, ed. Chicago: Rand Mcnally.
