Guideline for Peasonnet Management Based on good governance of school administrators of Surat Surat Thani Provincial Administrative Organization School 1 (Donsak Phdungwit)
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aimed (1) to examine the current conditions and problems in personnel administration, and (2) to propose guidelines for personnel administration based on the principles of good governance at the Surat Thani Provincial Administrative Organization School 1 (Donsak Phadungwit). A mixed-methods research design was employed, integrating both quantitative and qualitative approaches. The sample group consisted of 68 administrators and teachers selected through purposive sampling. Data collection tools included questionnaires and interviews. Quantitative data were analyzed using mean and standard deviation, while qualitative data were analyzed through content analysis.
The findings revealed that personnel administration practices by school administrators were at a high level in all aspects of good governance. The principle of cost-effectiveness received the highest mean score (4.43), followed by responsibility (4.39), rule of law and integrity (4.37), transparency (4.33), and participation (4.30).
Guidelines from focus group discussions included: enhancing personnel’s legal knowledge (rule of law), promoting transparent and value-based decision-making (integrity), ensuring open access to personnel-related information (transparency), encouraging inclusive participation in decision-making (participation), clearly defining responsibilities and fair evaluation processes (responsibility), and strategically utilizing human resources based on their potential (cost-effectiveness).
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: คุรุสภา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).
เทศบาลนครสมุทรปราการ. (2559). รายงานการประเมินตนเอง (SAR) ระดับเทศบาลนครสมุทรปราการ ประจำปี 2559. สมุทรปราการ: เทศบาลนครสมุทรปราการ.
แวสือมาน หามะ. (2556). การบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 2 (การค้นคว้าอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
ธีระ รุญเจริญ. (2550). การบริหารโรงเรียนยุคปฏิรูปการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.
นวพัชญ์ ฉีดจันทร. (2564). การบริหารงานบุคคลกับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ภรทิพย์ ฉิมพาลี. (2566). การบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อคุณภาพการศึกษาของเด็กไร้สัญชาติไทย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตราด (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
ภารดี อนันต์นาวี. (2551). หลักการ แนวคิด ทฤษฎีทางการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: มนตรี.
มาโนช ตัญยงค์. (2564). การศึกษาแนวทางการพัฒนาการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 9 จังหวัดสุพรรณบุรี สหวิทยาเขตพุเตย (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2553). แนวคิด ทฤษฎีและประเด็นเพื่อการบริหารทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: ทิพย์วิสุทธิ์.
สุชาดา คำพิทูรณ. (2565). การบริหารงานบุคคลในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิ เขต 3 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
อุบลวรรณ ประจง. (2566). การศึกษาบทบาทการบริหารตามหลักธรรมาภิบาลของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 18 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.