การจัดการความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีต่อเวชสำอางยี่ห้อ ดร.เคส (Dr.Kes) ในเขตกรุงเทพมหานคร
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการจัดการความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีต่อเวชสำอางยี่ห้อ ดร.เคส (Dr.Kes) ในเขตกรุงเทพมหานคร 2) เพื่อศึกษาและวิเคราะห์สภาพปัญหาที่มีผลต่อการจัดการความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีต่อเวชสำอางยี่ห้อ ดร.เคส (Dr.Kes) ในเขตกรุงเทพมหานคร และ 3) เพื่อศึกษาการจัดการและหาแนวทางพัฒนาการจัดการความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีต่อเวชสำอางยี่ห้อ ดร.เคส (Dr.Kes) ในเขตกรุงเทพมหานคร เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ได้แก่ ประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่แบบสอบถาม
ผลการวิจัยพบว่า น้ำหนักเฉลี่ยด้านการจัดการทั้ง 3 ด้าน เท่ากับ 3.11 ค่า S.D. เท่ากับ 0.88 แปรผลได้ว่าอยู่ในระดับมาก ในขณะที่ด้านการวางแผน และด้านการตลาด เป็นด้านที่มีน้ำหนักเฉลี่ยสูงที่สุด 2 อันดับแรกแปรผลได้ว่าอยู่ในระดับมาก ในขณะเดียวกัน ด้านการปฏิบัติ มีน้ำหนักเฉลี่ยต่ำที่สุดแปรผลได้ว่า อยู่ในระดับปานกลาง น้ำหนักเฉลี่ยด้านการสร้างคุณภาพทั้ง 3 ด้าน เท่ากับ 3.14 ค่า S.D. เท่ากับ 0.86 แปรผลได้ว่าอยู่ในระดับมาก ในขณะที่ด้านความใส่ใจ และด้านวัตถุดิบ เป็นด้านที่มีน้ำหนักเฉลี่ยสูงที่สุด 2 อันดับแรกแปรผลได้ว่าอยู่ในระดับมากและปานกลาง ในขณะเดียวกัน ด้านการรับฟังผู้บริโภคมีน้ำหนักเฉลี่ยต่ำที่สุดแปรผลได้ว่า อยู่ในระดับปานกลาง ระดับความพึงพอใจมีน้ำหนักเฉลี่ยทั้ง 5 ด้าน เท่ากับ 3.06 ค่า S.D. เท่ากับ 0.90 ซึ่งแปรผลได้ว่าอยู่ในระดับปานกลาง ในขณะที่ด้านประสิทธิภาพ มีน้ำหนักเฉลี่ยสูงที่สุดแปรผลได้ว่าอยู่ในระดับมาก รองลงมาคือ ด้านการบริการ แปรผลได้ว่าอยู่ในระดับปานกลาง ด้านบรรจุภัณฑ์ แปรผลได้ว่าอยู่ในระดับปานกลาง และด้านราคา แปรผลได้ว่าอยู่ในระดับปานกลาง ตามลำดับ ส่วนด้านโฆษณามีน้ำหนักเฉลี่ยต่ำที่สุด แปรผลได้ว่าอยู่ในระดับปานกลาง
Article Details
References
กัลยา วานิชย์บัญชา.(2560). การวิเคราะห์สถิติชั้นสูงด้วย SPSS for Window (พิมพ์ครั้งที่ 12).
กรุงเทพฯ: สามลดา.
ชินณวีร์ โชติภิรมย์กรณ์. (2562). การตลาดทางเลือกของเครื่องสำอางเคาเตอร์แบรนด์ระดับพรีเมียมเพื่อเจาะกลุ่มเมโทรเซ็กส์ซวล ในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
ณิชมน ศิริยงวัฒนา. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อเครื่องสําอางและผลิตภัณฑ์บํารุงผิวผ่าน
ช่องทางออนไลน์ ในประเทศไทย (สารนิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต). วิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยมหิดล.
ตรีญาภรณ์ สมบูรณ์วงศ์. (2559). แผนธุรกิจร้านขายเครื่องสำอาง (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธัศฐ์ชาพัฒน์ ยุกตานนท์. (2562). พุทธจริยศาสตร์: ทางเลือกของการป้องกันการทุจริตคอร์รัปชั่น. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร., 6(ฉบับพิเศษ), 624-634.
ธัศฐ์ชาพัฒน์ ยุกตานนท์. (2565). กระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทโดยพุทธสันติวิธี ของศาลเยาวชนและ
ครอบครัวกลาง (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ภัณฑิรา สุขสมนิรันดร. (2558). การศึกษาความพึงพอใจในการซื้อเครื่องสำอางพรีเมี่ยมแบรนด์ของวัยเริ่มทำงาน (First Jobber) (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สรวิชญ์ อกณิษฐาวงศ์, วรรณดี แต้โสตถิกุล, ธวัช แต้โสตถิกุล และวิวรรธน์ อัครวิเชียร. (2565). ความพึงพอใจของลูกค้าผู้ใช้บริการที่มีต่อร้านยามหาวิทยาลัยเวสเทิร์น. วารสารวิชาการสมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.), 28(1), 98-113.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2564). สถิติประชากรศาสตร์ ประชากรและเคหะ. สืบค้นเมื่อ 14 มกราคม 2565, จาก http://statbbi.nso.go.th/staticreport/page/sector/th/01.aspx
KESKAMOL CLINIC. (2565). เกศกมล คลินิก ศูนย์รวมบริการด้านความงามแบบครบวงจร. สืบค้นเมื่อ 17 มกราคม 2565, จาก https://keskamol-clinic.com/
PremaCare. (2565). อะไรคือเวชสำอาง (Cosmeceutical) เครื่องสำอาง บริษัทโรงงานรับผลิตเวชสำอาง.
สืบค้นเมื่อ 24 มกราคม 2565, จาก https://www.premacare.co.th/บทความสร้างแบรนด์ทำ
แบรนด์/1/8/อะไรคือเวชสำอางcosmeceutical-เครื่องสำอาง-บริษัทโรงงานรับผลิตเวชสำอาง
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rdEd. New York: Harper and Row Publications.