ปัจจัยที่ส่งผลต่อโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) ของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษา 1) ระดับความเป็นโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) 2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) 3) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่ส่งผลต่อโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) กับโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) และ 4) สร้างสมการพยากรณ์ปัจจัยที่ส่งผลต่อโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) ประชากร คือ ผู้บริหารและครูโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 2 จำนวน 1,591 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างตาม Krejcie & Morgan ได้ผู้บริหารและครู จำนวน 310 คน ใช้การสุ่มแบบแบ่งชั้น จำแนกตามขนาดโรงเรียน เครื่องมือที่ใช้ คือแบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.98 สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ความเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุแบบนำเข้าตัวแปรแบบเป็นขั้นตอน
ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับความเป็นโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) ภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก เรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย 3 อันดับแรก ได้แก่ ด้านการจัดสภาพแวดล้อมที่เอื้อให้เกิดการเรียนรู้ ด้านการทำงานร่วมกันแบบร่วมมือรวมพลังและเป็นประชาธิปไตย และด้านวิสัยทัศน์ร่วมกัน ตามลำดับ 2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) เรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย ได้แก่ ปัจจัยด้านครู ปัจจัยด้านผู้บริหาร และปัจจัยด้านชุมชน ตามลำดับ 3) ผลการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่ส่งผลต่อโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) กับโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) สรุปได้ว่า ปัจจัยด้านผู้บริหาร ปัจจัยด้านครู และปัจจัยด้านชุมชน มีความสัมพันธ์ทางบวกกับโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ 4) ผลการสร้างสมการพยากรณ์ปัจจัยที่ส่งผลต่อโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) สามารถเรียงลำดับได้ ดังนี้ 1) ปัจจัยด้านชุมชน ด้านการสร้างเครือข่ายความร่วมมือ 2) ปัจจัยด้านครู ด้านการพัฒนาวิชาชีพ 3) ปัจจัยด้านครู ด้านการทำงานแบบร่วมมือ 4) ปัจจัยด้านผู้บริหาร ด้านนโยบาย และ 5) ปัจจัยด้านชุมชน ด้านการสนับสนุนทรัพยากร โดยตัวแปรทั้ง 5 ตัว รวมกันสามารถพยากรณ์โรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 2 ได้ร้อยละ 79.90 ได้สมการพยากรณ์ ในรูปคะแนนดิบ ดังนี้ = .250 + .277(X33) + .236(X22) + .174(X23) + .127(X13)
+ .132(X32) หรือในรูปคะแนนมาตรฐาน = .315(Z33) + .250(Z22) + .209(Z23) + .173(Z13) + .183(Z32)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กฤษณพงศ์ กีรติกร. (2566). มิติของพัฒนาการศึกษาผ่านการพัฒนา “พื้นที่” โรงเรียนไทย. สืบค้นเมื่อ 19 สิงหาคม 2568, จาก https://iamkru.com/school/
คณายุทธ แสนสิทธิ์ และอัครวัฒน์ บุปผาทวีศักดิ์. (2566). สภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์และความต้องการจำเป็นในการพัฒนาโรงเรียนในฐานะชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC) ของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดนครพนม. วารสารการบริหารการศึกษาและนวัตกรรมการศึกษา, 4(2), 42-53.
จิณณภัทร พิบูลวิทิตธำรง. (2565). กลยุทธ์การบริหารความเป็นเลิศของโรงเรียนมัธยมศึกษาสู่โรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสยาม.
ซาโต มานาบุ. (2559). การปฏิรูปโรงเรียน แนวความคิด “ชุมชนแห่งการเรียนรู้” กับการนำทฤษฎีมาปฏิบัติจริง. นนทบุรี: ภาพพิมพ์.
ทรงวุฒิ วีเปลี่ยน และคณะ. (2565). แนวทางการบริหารโรงเรียนในฐานะชุมชนแห่งการเรียนรู้ (SLC). วารสารวิจัยวิชาการ, 6(6), 301-316.
ธนพัฒน์ พิมพรภิรมย์และคณะ. แนวทางการพัฒนาโรงเรียนในฐานะชุมชนแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี. Journal of Mani Chettha Ram Wat Chommani, 8(2), 101-114.
ธีรวัฒน์ เลื่อนฤทธิ์. (2565). การพัฒนารูปแบบการบริหารโรงเรียนเพื่อยกระดับคุณภาพของนักเรียนด้วยการเสริมสร้างโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้.วารสารการวัดผลการศึกษา,39(105), 284-297.
พิมพกานต์ เบ้าคำ. (2567). การพัฒนาคุณภาพเครือข่ายการจัดการเรียนรู้แบบ SLC (School as Learning Community). วารสารวิจัยนวัตกรรมการศึกษาและเทคโนโลยี, 2(2), 86-96.
ลัดดา ภู่เกียรติและคณะ. (2560). แนวทางการสร้างโรงเรียนแห่งชุมชนการเรียนรู้: กรณีศึกษาโรงเรียนสาธิต พัฒนา. สืบค้นเมื่อ 19 สิงหาคม 2568, จาก https://www.satitpattana.ac.th/web/news/public_ksp_OneSchoolOneInnovation2560/Guide_to_Creating_School_Community_Learning.pdf
วัชระ ป้านภูมิ. (2566). การพัฒนารูปแบบโรงเรียนแห่งการเรียนรู้ที่มุ่งสู่คุณภาพของนักเรียน. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 23(1), 1–15.
วิจารณ์ พานิช. (2566). โรงเรียนเป็นชุมชนเรียนรู้. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: มูลนิิธิิสยามกััมมาจล.
วิวัฒนา ศรีวิไล และ ณัฐตะวัน ลิ้มประสงค์. (2567). การบริหารนิเวศการเรียนรู้จากพื้นที่ทางวัฒนธรรมด้วยแนวคิดโรงเรียนชุมชนแห่งการเรียนรู้. Journal of Buddhist Education and Research: JBER, 10(2), 346–350.
สมุทร สมปอง. (2558). การพัฒนารูปแบบการสร้างชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูในโรงเรียนประถมศึกษา: การวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต).มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สุวิทย์ เมษินทรีย์. (2567). โลกคือห้องเรียนของฉัน: ปฏิรูปการศึกษาไทยให้ทันการเปลี่ยนแปลง. สืบค้นเมื่อ 5 กรกฎาคม 2568, จาก https://thaipublica.org/2024/05/suvit-maesincee-the-world-is-my-school/
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. (2567). คู่มือกรอบแนวทางการประกันคุณภาพภายนอก พ.ศ. 2567–2571 ฉบับสถานศึกษาและผู้ประเมินภายนอก ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. นนทบุรี: สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา.
อนงค์กาญจน์ ศรีจันทร์. (2563). แนวทางพัฒนาการบริหารโรงเรียนคุณภาพประจำตำบลตามแนวคิดโรงเรียนเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัญชลี ศรีกลชาญ. (2565). การศึกษาแนวทางการพัฒนาโรงเรียนให้เป็นโรงเรียนในฐานะชุมชนแห่งการเรียนรู้: กรณีศึกษาโรงเรียนขนาดเล็กในจังหวัดสระแก้ว. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 25(2), 226–239.
Barth, R. S. (2000). Building a community of learners. Principal, 79, 68-69.
Bielaczyc, K., & Collins, A. (1999). Learning communities in classrooms: A reconceptualization of educational practice. Instructional-design theories and models: A new paradigm of instructional theory.
Boyd, V., & Hord, S. M. (1994). Principals and the New Paradigm: Schools As Learning Communities, Paper presented at the Annual Meeting of the American Educational Research Association.
Eisuke, S. (2024). What is School as Learning Community: Definition, Expectation, and Implications. Journal of National Educational Testing and Assessment, 5(2), 60-71.
Hiatt-Michael, D. (2001). Schools as Learning Communities: A Vision for Organic School Reform. School Community Journal, 11(2), 93-112.
Kerdtip, C., & Angkulwattanakit, R. (2023). Thai school learning communities (SLC): An exploratory factor analysis. Journal of Higher Education Theory and Practice, 23(1), 224–235.
Sato, M. (2019). “School as Learning Community: Global Dissemination and Progress”. Public Lecture Presentation at Faculty of Education, Chulalongkorn University on the 23rd February 2019.
Sergiovanni, T. J. (1994). Building community in schools. San Francisco: Jossey-Bass.
