Belief in Amulets in Thai Society

Authors

  • Phra Witool Phothisad Loei Buddhist College, Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Songsuk Phakeaw Loei Buddhist College, Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Abstract

An amulet or amulet is a small Buddha image built for packing in a pagoda to commemorate the Buddha. Most of them were created according to the popularity of people who believe in meritocracy. The amulet evolved from the Buddha print, which occurred after Buddha. It was born from the concept of creation to commemorate the Buddha, to worship temples, to inherit Buddhism, to spread doctrine, and to anchor the mind. The concept of creating amulets has evolved according to the context of each society until the present day is popularly called "amulet", As a result of the accumulated popularity, the exchange and rental of worship took place. As a result, amulets have become objects of market value that are sold and exchanged in a business way until the origin of the word "Buddhist commerce". To develop the creation of valuable amulets in Thai society.

References

เกริกเกียรติ ไพบูลย์ศิลป์. (2547). กำเนิดและวิวัฒนาการของพระเครื่องในสังคมไทยตั้งแต่สมัยก่อนกรุงศรีอยุธยาถึงปัจจุบัน. ภาคนิพนธ์รัฐศาลตรมหาบัณฑิต. สาขาการปกครอง. คณะรัฐศาสตร์: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ชายนำ ภาววิมล. (2537). พุทธพาณิชย์: ผลกระทบจากการใช้สื่อสารมวลชนในการโฆษณาประชาสัมพันธ์เพื่อจำหน่าย พระเครื่องที่มีต่อทัศนคติและความเชื่อของพุทธศาสนิกชนในเรื่องสัญลักษณ์ของศาสนา. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ณัฐพล อยู่รุ่งเรืองศักดิ์. (2555). ประวัติศาสตร์ผ่านพระเครื่อง : คติความเชื่อและพุทธพาณิชย์. นครปฐม: โรงพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ตรียัมปวาย. (2520). ปริอรรถาธิบายแห่งพระเครื่องฯ เล่ม 1: พระสมเด็จ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์คลังวิทยา.

ธนกฤต ลอยสุวรรณ. (2546). การศึกษาคติความเชื่อของชุมชนโบราณสมัยทวารวดีในลุ่มแม่น้ำแม่กลองและท่าจีน : กรณีศึกษาจากพระพิมพ์ดินเผา. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาโบราณคดีสมัยประวัติศาสตร์. ภาควิชาโบราณคดี: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ธีรโชติ เกิดแก้ว. (2554). การศึกษาเชิงวิเคราะห์พุทธคุณในสื่อสิ่งพิมพ์พระเครื่อง. สารนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

นิธินันท์ วิภูศิริ. (2554). พฤติกรรมการเช่าบูชาพระเครื่องในศูนย์พระเครื่องห้างสรรพสินค้าพันธุทิพย์พลาซ่า สาขางามวงศ์วาน. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

บุศรา สว่างศรี. (2549). พุทธพาณิชย์: พระเครื่อง. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พระมหาเชิด เจริญรัมย์. (2541). พระเครื่องกับสังคมไทย : ศึกษาเฉพาะกรณีทัศนะของนักวิชาการพุทธศาสนาในสถาบันอุดมศึกษา. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล.

ยอร์ช เซเดส์. (2526). ตำนานพระพิมพ์. แปลโดย หม่อมเจ้าสุภัทรดิศ ดิศกุล. ตำนานอักษรไทย ตำนานพระพิมพ์ การขุดค้นที่พงตึก ศิลปะไทยสมัยสุโขทัย ราชธานีรุ่นแรกของไทย. กรุงเทพฯ: องค์การค้าของคุรุสภา.

ยอร์ช เซเดส์. (2507). ตำนานพระพิมพ์. กรุงเทพฯ : ศึกษาภัณฑ์พาณิชย์.

ศรีศักร วัลลิโภดม. (2537). พระเครื่องในเมืองสยาม. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มติชน.

สงคราม สุเทพากุล. (2556). พุทธพาณิชย์. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

อำนาจ ยอดทอง. (2557). พุทธศิลป์กับการนำไปประดับตกแต่งโรงแรม: ความเหมาะสมหรือไม่เหมาะสม?. วารสารมหาจุฬาวิชาการ. ปีที่ 1 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม-ธันวาคม, 2557).

Downloads

Published

08-02-2024

How to Cite

Phothisad, P. W. ., & Phakeaw, S. (2024). Belief in Amulets in Thai Society. Journal of Graduate Studies Chaiyaphum Review, 1(1), 41–50. retrieved from https://so15.tci-thaijo.org/index.php/JGCR/article/view/505

Issue

Section

Academic article