ภาวะผู้นำเชิงพุทธของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบล ตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ประการ

ผู้แต่ง

คำสำคัญ:

ภาวะผู้นำเชิงพุทธ, ผู้บริหาร, องค์การบริหารส่วนตำบล

บทคัดย่อ

องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นหน่วยงานที่จัดตั้งขึ้นจากแนวคิดการกระจายอำนาจ โดยเน้นการตอบสนองความต้องการของประชาชน และเน้นการพัฒนาของท้องถิ่น นอกจากนี้องค์ปกครองสวนท้องถิ่นยังเป็นองค์กรภาครัฐที่มีความใกล้ชิดกับประชาชนเป็นอย่างมาก ดังนั้นภาวะผู้นำองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจึงเป็นสิ่งที่สำคัญเป็นอย่างยิ่ง ภาวะผู้นำเป็นเรื่องของศาสตร์และศิลป์ที่มีอยู่ในตัวของผู้นำ ซึ่งผู้นำท้องถิ่นที่ดีนั้นจำเป็นต้องมีคุณธรรมจริยธรรม จึงจะสามารถนำพาองค์กรไปสู่ความสำเร็จสูงสุดได้ และที่สำคัญผู้นำจำเป็นจะต้องมีภาวะความเป็นผู้นำสูง ซึ่งภาวะความเป็นผู้นำถือเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้นำเป็นอย่างยิ่ง

ภาวะผู้นำเชิงพุทธของผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลตามหลักสัปปุริสธรรมมี 4ประการดังต่อไปนี้ คือ 1) ด้านคุณลักษณะตามหลักสัปปุริสธรรม ผู้นำควรปฏิบัติงานตามกฎระเบียบของหน่วยงานราชการที่วางเอาไว้ 2) ด้านบุคลิกภาพตามหลักสัปปุริสธรรม ผู้นำควรเป็นผู้มุ่งมั่นผลักดันในการให้ความร่วมมือกับหน่วยงานในพื้นที่ในการแก้ไขปัญหาต่างๆ 3) ด้านพฤติกรรมตามหลักสัปปุริสธรรม ผู้นำควรมีการตั้งมั่นติดตามสอบถามสถานการณ์ปัญหาต่างๆ มีการติดตามสถานการณ์แล้วประชาสัมพันธ์ข้อมูลข่าวสารที่เป็นประโยชน์แก่ประชาชน 4) ด้านตามสถานการณ์ตามหลักสัปปุริสธรรม ผู้นำควรเข้ามาดูแลปัญหาต่างๆ โดยพิจารณาจัดสรรงบประมาณจากหน่วยงานราชการที่มีอยู่เพื่อช่วยเหลือประชาชนตามสมควร

Author Biography

พระนรินทร์ เอมพันธ์ ผศ.ดร., มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์ชัยภูมิ

รัฐศาสตรดุษฏีบัณฑิต

References

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

โกวิทย์ พวงงาม. (2562). การเสริมสร้างธรรมาภิบาลและความโปร่งใส ในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มิสเตอร์ก็อปปี้.

ธิติวุฒิ หมั่นมี. (2561). “ภาวะผู้นำการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น”. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. ปีที่ 7 ฉบับที่ 3 กรกฎาคม-กันยายน.

พิชาภพ พันธุ์แพ. (2554). ผู้นำกับการจัดการการเปลี่ยนแปลง. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พรนพ พุกกะพันธุ์. (2554). ภาวการณ์เป็นผู้นำและการจูงใจ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จามจุรีโปรดักท์.

พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีบริหาร. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2546). ภาวะผู้นำ : ความสำคัญต่อการพัฒนาคน พัฒนาประเทศ. กรุงเทพมหานคร : ธรรมสภา.

ไพวรรณ ปุริมาตร. (2563). “การเสริมสร้างวัฒนธรรมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของนักการเมืองท้องถิ่นในจังหวัดนครราชสีมา”. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. ปีที่ 7 ฉบับที่ 12 ธันวาคม.

ศรัณยา ดีพูน. (2546). การมีส่วนร่วม : หลักการพื้นฐาน เทคนิคและกรณีตัวอย่าง. กรุงเทพมหานคร : ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2544). ภาวะผู้นำทฤษฎีและปฏิบัติ ศาสตร์และศิลป์สู่ความเป็นผู้นำที่สมบูรณ์. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์วิรัตน์ เอ็คดูเคชั่น.

สุพานี สฤษฎ์วานิช. (2550). พฤติกรรมองค์การสมัยใหม่ : แนวคิดและทฤษฎี. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

อำนวย เหมือนวงศ์ธรรม. (2556). “บทบาทผู้นำองค์กรปกครองสวนท้องถิ่นในการส่งเสริมโครงการตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงศึกษากรณีเขตพื้นที่อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม”. วารสารวิทยบริการบทบาทผู้นำองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. ปีที่ 24 ฉบับที่ 4 ตุลาคม-ธันวาคม.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

29-08-2024