ภาพสะท้อนนโยบายรัฐบาลผ่านมุมมองคนขอนแก่น : การศึกษาความพึงพอใจต่อรัฐบาลในยุคเปลี่ยนผ่าน (พ.ศ. 2566–2568)
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความพึงพอใจของประชาชนในเมืองขอนแก่น ต่อนโยบายรัฐบาลในยุคเปลี่ยนผ่าน (พ.ศ. 2566–2568) โดยใช้ระเบียบวิธีสำรวจเชิงปริมาณ ซึ่งประกอบด้วยการออกแบบแบบสอบถามที่ครอบคลุมนโยบายของรัฐบาล ความเข้าใจและการเข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับนโยบาย รวมถึงการตัดสินใจเลือกตั้งที่อาจเกิดขึ้น ประชากรคือประชาชนที่มีสิทธิเลือกตั้งและมีภูมิลำเนาอยู่ในเขตเมือง จังหวัดขอนแก่น ในช่วงปี พ.ศ. 2566–2568 ในการเก็บข้อมูลได้สุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน โดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบอย่างง่าย และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษาพบว่า ประชาชนในเมืองขอนแก่นมีความพึงพอใจสูงโดยเฉพาะนโยบายด้านเศรษฐกิจ เช่น โครงการดิจิทัลวอลเล็ต 10,000 บาทและนโยบายพักหนี้เกษตรกร 3 ปี ซึ่งประชาชนมองว่าเป็นมาตรการที่ช่วยบรรเทาภาระทางเศรษฐกิจที่เผชิญในเวลานั้น โดยเฉพาะช่วงที่ค่าครองชีพสูงขึ้น ในขณะเดียวกันยังให้ความสนใจต่อนโยบายที่เกี่ยวกับการศึกษาและการสร้างงาน โดยการปรับเงินเดือนขั้นต่ำและเงินเดือนผู้สำเร็จการศึกษา นโยบายเหล่านี้ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีจากประชาชน โดยมองว่ามีผลกระทบเชิงบวกต่อโอกาสในการทำงานและคุณภาพชีวิต อีกทั้งยังมีการสนับสนุนให้มีการดำเนินนโยบายในลักษณะพัฒนาคุณภาพชีวิตให้ดีกว่าที่เป็นอยู่ นอกจากนี้ยังเผยให้เห็นถึงภาพรวมของพฤติกรรมทางการเมืองของประชาชนในเมืองขอนแก่น โดยประชาชนเลือกที่จะพิจารณาเนื้อหานโยบายและผลประโยชน์ที่ได้รับจากการใช้ชีวิตประจำวันเป็นหลัก มากกว่าความเชื่อส่วนตัวหรือความเชื่อทางการเมืองแบบเดิม ๆ สิ่งเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าประชาชนมีการตื่นตัวทางการเมืองและมีการใช้เหตุผลในการตัดสินใจมากขึ้น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กมลชนก ตาหล้า. (2567). การมีส่วนร่วมของประชาชนในกระบวนการนโยบายสาธารณะของเทศบาลตำบลเวียงเทิง อำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย. (รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยพะเยา).
กฤตยชญ์ สมมุ่ง. (2563). พฤติกรรมการเลือกตั้ง วันที่ 24 มีนาคม 2562 กรณีศึกษา จังหวัดนครศรีธรรมราช เขตที่ 2 และเขตที่ 5. (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรังสิต).
เกษมสันต์ จันทรทิม. (2561). การสำรวจความคิดเห็นประชาชนต่อนโยบายด้านเศรษฐกิจของรัฐบาล คสช. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 1(1), 59–76.
ถวิลวดี บุรีกุล, รัชวดี แสงมหะหมัด และสุพรรณิการ์ เติมมี. (2564). บทบาทของรัฐบาลไทยในสายตาประชาชน. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
น้ำเพชร พิพัฒน์สุริยะ. (2566). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของประชาชนในเขตจังหวัดนนทบุรี. (รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสยาม).
บูฆอรี ยีหมะ. (2551). การศึกษาความเคลื่อนไหวทางการเมืองและพฤติกรรมการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 2550: กรณีศึกษาจังหวัดสงขลา (รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์). กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
พัชรภรณ์ เมธาจีรเวช. (2563). การเปิดรับข่าวสารทางการเมืองที่ส่งผลต่อการตัดสินใจออกมาเลือกตั้งของผู้มีสิทธิ ในเขตกรุงเทพมหานคร. (นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ).
พิชญ์ พงษ์สวัสดิ์. (2563). การศึกษาความเคลื่อนไหวทางการเมืองและพฤติกรรมการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 2562 กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
รัชนี ทีปกากร. (2556). การวัดและประเมินผลการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Oliver, R. L. (1980). A cognitive model of the antecedents and consequences of satisfaction decisions. Journal of marketing research, 17(4), 460-469.
Parasuraman, A., Zeithaml, V. A., & Berry, L. L. (1988). SERVQUAL: A multiple-item scale for measuring consumer perceptions of service quality. Journal of Retailing, 64(1), 12–40.