แนวทางการพัฒนาสมรรถนะเชิงดิจิทัลสำหรับการจัดการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล ในสังกัดกระทรวงสาธารณสุข
คำสำคัญ:
สมรรถนะเชิงดิจิทัล, การจัดการ, โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล, กระทรวงสาธารณสุขบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาคุณลักษณะ 2) องค์ประกอบ และ 3) เสนอแนวทางการพัฒนาสมรรถนะเชิงดิจิทัลสำหรับการจัดการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลในสังกัดกระทรวงสาธารณสุข ใช้ระเบียบวิธีการวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างเชิงปริมาณ ได้แก่ ผู้บริหารและบุคลากรของโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลในสังกัดกระทรวงสาธารณสุข กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตาราง Krejcie and Morgan และได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 1,504 กลุ่มตัวอย่างเชิงคุณภาพ ได้แก่ ผู้บริหารโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล จำนวน 15 คน จากการเลือกผู้บริหารแบบเจาะจงตามคุณสมบัติที่กำหนดและแบบก้อนหิมะ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์และแบบสอบถามแบบประมาณค่า 5 ระดับ การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ การตรวจสอบด้วยวิธีวิทยาวิจัยสามเส้าด้านข้อมูล และการยืนยันร่างแนวทางโดยวิธีการสนทนาอิงผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 10 คน การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหาและพรรณาความ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และองค์ประกอบเชิงตัวเลข ผลการวิจัย พบว่า 1) คุณลักษณะของสมรรถนะเชิงดิจิทัลสำหรับการจัดการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลในสังกัดกระทรวงสาธารณสุขประกอบด้วย 4 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านการรู้ดิจิทัล 2) ด้านการใช้ดิจิทัล 3) ด้านการแก้ปัญหาด้วยเครื่องมือดิจิทัล และ 4) ด้านการปรับตัวการเปลี่ยนแปลงดิจิทัล 2) องค์ประกอบของสมรรถนะเชิงดิจิทัลสำหรับการจัดการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลในสังกัดกระทรวงสาธารณสุขมี 3 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ 1) ด้านพุทธิพิสัย 2) ด้านทักษะพิสัย และ 3) ด้านจิตพิสัย 7 องค์ประกอบย่อย ได้แก่ 1) พื้นฐานคอมพิวเตอร์และดิจิทัล 2) การเข้าถึงดิจิทัล 3) การใช้ดิจิทัล 4) การผลิตและการสร้างสรรค์สื่อดิจิทัล 5) การสื่อสารดิจิทัล 6) การจัดการสื่อดิจิทัล และ 7) การประเมินค่าดิจิทัล และ 3) แนวทางการพัฒนาสมรรถนะเชิงดิจิทัลสำหรับการจัดการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลในสังกัดกระทรวงสาธารณสุขมี 3 องค์ประกอบหลัก และ 7 องค์ประกอบย่อย วิธีการพัฒนาสมรรถนะเชิงดิจิทัลสามารถทำได้ 5 วิธี ได้แก่ 1) การเรียนรู้และพัฒนาด้วยตนเอง 2) การเรียนรู้ผ่านระบบออนไลน์ 3) การใช้กรณีศึกษา 4) การเรียนรู้ผ่านเอไอ และ 5) การฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ
References
กระทรวงสาธารณสุข. (2565). นโยบายการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล กระทรวงสาธารณสุข. เข้าถึงได้จาก https://pdpa.dmh.go.th/news/view.asp?id=1
กัญญาวีณ์ โมกขาว, สุจิตรา เหลืองอมรเลิศ, นงลักษณ์ จินตนาดิลก และเนตรชนก ศรีทุมมา. (2560). โมเดลความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง การสร้างความรู้ และผลการดำเนินงานการจัดการนวัตกรรมของหอผู้ป่วยโรงพยาบาลชุมชน. วารสารพยาบาล กระทรวงสาธารณสุข, 27(3), 163-175.
โครงการสุขภาพคนไทย. (2564). Covid – 19 มหันตภัยร้ายระดับโลก. สุขภาพคนไทย 2564, 112. นครปฐม : สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
สุชาติ อนันตะ. (2563). การบริหารจัดการภายในองค์การกับการพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลในจังหวัดยะลา. วารสารวิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 2(2), 35-46.
Agila-Palacios, M.V., Muñoz-Repiso, A.G.-V. & Ramírez-Montoya, M.S. (2022). Influence of active methodologies: projects and cases in the development of digital competences with mobile devices. Journal of Applied Research in Higher Education, 14(3), 1007-1020.
Bodiako, A.V., Ponomareva, S.V., Rogulenko, T.M., Melnik, M.V. & Gorlov, V.V. (2021). Professional and qualification potential of the digital society: indicative evaluation and systemic management. International Journal of Sociology and Social Policy, 41(1/2), 50-61.
Glenn, J., Chaumont, C. & Villalobos Dintrans, P. (2021). Public health leadership in the times of COVID-19: a comparative case study of three countries. International Journal of Public Leadership, 17(1), 81-94.
Hooi, L.W. & Chan, A.J. (2023). Does workplace digitalization matter in linking transformational leadership and innovative culture to employee engagement?. Journal of Organizational Change Management, 36(2), 197-216.
Isoda, M., Estrella, S., Zakaryan, D., Baldin, Y., Olfos, R. & Araya, R. (2021). Digital competence of a teacher involved in the implementation of a cross-border lesson for classrooms in Brazil and Chile. International Journal for Lesson and Learning Studies, 10(4), 362-377.
Lee, J.J. & Meng, J. (2021). Digital competencies in communication management: a conceptual framework of Readiness for Industry 4.0 for communication professionals in the workplace. Journal of Communication Management, 25(4), 417-436.
Parkatti, A., Saari, T., Tammelin, M. & Villi, M. (2022). Framing digital competence in media work – The case of Finland. International Journal of Sociology and Social Policy, 42(13/14), 15-29.
Phakamach, P., Senarith, P. & Wachirawongpaisarn, S. (2022a). ICT systems development guidelines for educational innovation management of Rajamangala University of Technology in Thailand. Journal of Education and Innovative Learning, 2(2), 109-130.
Phakamach, P., Wachirawongpaisarn, S., Phomdee, R., Sinlapee, A. & Panjarattanakorn, D. (2021). Innovative practices in higher education administration. Proceedings of The Second RMUTR International Conference 2021, July 7-9, 2021. 246-257. Thailand : Rajamangala University of Technology Rattanakosin.
Reddy, P., Sharma, B., Chaudhary, K., Lolohea, B. & Tamath, R. (2022). Information literacy: a desideratum of the 21st century. Online Information Review, 46(3), 441-463.
Schiuma, G., Schettini, E., Santarsiero, F. & Carlucci, D. (2022). The transformative leadership compass: six competencies for digital transformation entrepreneurship. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 28(5), 1273-1291.
Trinchero, E., Farr-Wharton, B. & Brunetto, Y. (2019). A social exchange perspective for achieving safety culture in healthcare organizations. International Journal of Public Sector Management, 32(2), 142-156.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2025 Journal of Education and Social Agenda
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับ Journal of Education and Social Agenda ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน Journal of Education and Social Agenda ถือเป็นลิขสิทธิ์ของJournal of Education and Social Agenda หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจาก Journal of Education and Social Agenda ก่อนเท่านั้น
