วารสาร ปัญญาลิขิต

การเสพติดเกมออนไลน์ในยุคดิจิทัล: ปัจจัย ผลกระทบ และโมเดล SFSC เพื่อการป้องกันและแก้ไขเชิงจิตวิทยา

2025-08-22T09:39:49+07:00

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนวรรณกรรมและนำเสนอแนวคิดเชิงบูรณาการเกี่ยวกับการเสพติดเกมออนไลน์ในยุคดิจิทัล ซึ่งองค์การอนามัยโลก (WHO) รับรองว่าเป็นภาวะสุขภาพจิตที่สำคัญ ทั้งนี้บทความได้วิเคราะห์ถึงปัจจัยทางจิตวิทยาทั้งด้านส่วนบุคคล สังคม-ครอบครัว และสิ่งแวดล้อมดิจิทัล ซึ่งเป็นกลไกสำคัญในการขับเคลื่อนพฤติกรรมเสพติด อีกทั้งยังระบุผลกระทบต่อการจัดการเวลา บทบาททางสังคม การศึกษา รวมถึงสุขภาพกาย จิตใจ และความไม่เสถียรทางอารมณ์ ซึ่งปัญหาดังกล่าวทวีความรุนแรงมากขึ้นจากข้อมูลสถิติการใช้โทรศัพท์มือถือและอินเทอร์เน็ตที่สูงในเด็กและเยาวชนไทย ดังนั้นเพื่อรับมือปัญหานี้ผู้วิจัยจึงเสนอ "โมเดล SFSC (Student, Family, School, Community)" ซึ่งเป็นกรอบแนวคิดเชิงองค์รวมสำหรับการป้องกันและแก้ไขเชิงจิตวิทยาแบบบูรณาการ โดยโมเดลนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในการสร้างความยั่งยืน ผ่านการเน้นย้ำบทบาทร่วมกันของนักเรียน ครอบครัว โรงเรียน และชุมชน ในการส่งเสริมสุขภาพจิตและพัฒนาการที่สมดุล เพื่อให้เด็กและเยาวชนสามารถใช้เทคโนโลยีได้อย่างสร้างสรรค์และปลอดภัย พร้อมทั้งหลีกเลี่ยงผลกระทบด้านลบได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ผลกระทบของการมีความรับผิดชอบต่อสังคมต่อพฤติกรรมการเป็นพนักงานที่ดี: หลักฐานจากธุรกิจโรงแรมในมณฑลกวงซี ประเทศจีน

2025-06-07T15:26:54+07:00

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบของกลยุทธ์ความรับผิดชอบต่อสังคมที่มีต่อพฤติกรรมการเป็นพนักงานที่ดี โดยประยุกต์ใช้กระบวนการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือพนักงานโรงแรมในเมืองหลิวโจว มณฑล กวงซี จำนวน 257 คน ซึ่งได้รับการเลือกโดยใช้เทคนิคการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สมการถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่าความรับผิดชอบต่อสังคมของธุรกิจโรงแรมมีการดำเนินงานในระดับมากทั้ง
5 ด้าน และพบว่าพนักงานมีพฤติกรรมการเป็นพนักงานที่ดีในระดับมากทุกด้าน ผลจากการทดสอบสมมติฐานพบว่า ความรับผิดชอบต่อสังคมมีผลกระทบเชิงบวกต่อพฤติกรรมการเป็นพนักงานที่ดีอย่างมีนัยสำคัญ (B = 0.314, p < 0.01) โดยเฉพาะความรับผิดชอบต่อพนักงาน (B = 0.652, p < 0.01)
และความรับผิดชอบต่อชุมชน (B = 0.470, p < 0.01) อย่างไรก็ตาม ความรับผิดชอบต่อผู้จำหน่ายวัตถุดิบมีผลกระทบเชิงลบต่อพฤติกรรมการเป็นพนักงานที่ดี (B = -0.698, p < 0.01) ส่วนความรับผิดชอบต่อลูกค้าและความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ (p > 0.05) ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าผู้ประกอบการโรงแรมควรมุ่งเน้นการพัฒนานโยบายและกลยุทธ์ด้านความรับผิดชอบต่อพนักงานและด้านความรับผิดชอบต่อชุมชน เพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการเป็นพนักงานที่ดีในอุตสาหกรรมโรงแรม นอกจากนี้ ผลการวิจัยได้ช่วยเติมเต็มองค์ความรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างกลยุทธ์ความรับผิดชอบต่อสังคมกับพฤติกรรมการเป็นพนักงานที่ดีในบริบทอุตสาหกรรมโรงแรมซึ่งยังมีงานวิจัยที่ศึกษาค่อนข้างจำกัด

การจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียน ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี

2025-07-14T11:31:20+07:00

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัญหาการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน 2) เพื่อศึกษาการจัดการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน พื้นที่วิจัยคือ โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 17 คน ครู จำนวน 255 คน และบุคลากรทางการศึกษา จำนวน 45 คนรวมทั้งสิ้น จำนวน 317 ใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถาม เรื่อง สภาพปัญหาการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนและ ความต้องการการพัฒนานวัตกรรมระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี มีค่าความเชื่อมั่น 0.96 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตราฐาน

ผลการวิจัยพบว่า

ปัญหาการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.72, S.D.= 0.385) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าอยู่ในระดับมากที่สุดทุกด้าน ซึ่งเรียงลำดับ
จากค่าเฉลี่ยมากไปหาน้อยได้คือ ด้านการรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล ด้านการป้องกันและแก้ไขปัญหา ด้านการส่งเสริมและพัฒนานักเรียน ด้านการคัดกรองนักเรียน และด้านการส่งต่อนักเรียน ตามลำดับ
การจัดการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.74, S.D.= 0.399) เป็นรูปแบบการดำเนินงานที่กำหนดขึ้นมาเพื่อใช้ในการส่งเสริม พัฒนา ป้องกัน และแก้ไขปัญหานักเรียน ที่ถูกปรับปรุงและพัฒนาในด้านกระบวนการและขั้นตอนของระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนให้เกิดประสิทธิภาพมากขึ้น โดยเพิ่มกระบวนการจัดกิจกรรมที่มุ่งเน้นเฉพาะนักเรียนกลุ่มเสี่ยงและนักเรียนกลุ่มมีปัญหาในการป้องกันและแก้ไขปัญหา 8 กิจกรรม เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าอยู่ในระดับมากที่สุดทุกด้าน ซึ่งเรียงลำดับจากค่าเฉลี่ยมากไปหาน้อยได้คือ 1) กิจกรรมการให้คำปรึกษา 2) กิจกรรมรู้เท่าทันสื่อดิจิทัล 3) กิจกรรมการร่วมมือกันทำงานเป็นทีม 4) กิจกรรมสร้างสรรค์ช่วยกันระดมความคิด 5) กิจกรรมสร้างภูมิคุ้มกันภัยจากยาเสพติด 6) กิจกรรมการดูแลเอาใจใส่ 7) กิจกรรมเสริมสร้างคุณธรรม จริยธรรม และ 8) กิจกรรมส่งเสริมการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข

ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา กับการพัฒนางานการประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา เครือข่ายพัฒนาคุณภาพการศึกษา อำเภอสารภี 1 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 4

2025-06-04T12:44:50+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา 2) เพื่อศึกษาการพัฒนางานประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาของสถานศึกษา และ 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับการพัฒนางานประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาของสถานศึกษาเครือข่ายพัฒนาคุณภาพการศึกษาอำเภอสารภี 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 4 กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริหารและครูผู้สอน จำนวน 118 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติการแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า
1. ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาของสถานศึกษา อยู่ในระดับมากที่สุด พิจารณารายข้อ พบว่า การจัดการหลักสูตรและการสอนอยู่ในระดับมากที่สุด รองลงมา คือ การนิเทศการสอน การพัฒนาคุณภาพครู การกำหนดพันธกิจ กลยุทธ์ และการส่งเสริมบรรยากาศการเรียนการสอน ตามลำดับ
2. การพัฒนางานประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษาเครือข่ายพัฒนาคุณภาพการศึกษา อยู่ในระดับมากที่สุด หากพิจารณารายข้อ พบว่า การจัดทำแผนพัฒนาการจัดการศึกษาของสถานศึกษา อยู่ในระดับมากที่สุด รองลงมา คือ การดำเนินการตามแผนพัฒนาการจัดการศึกษาของสถานศึกษา การจัดทำรายงานผลการประเมินตนเอง อยู่ในระดับมากที่สุด การกำหนดมาตรฐานการศึกษาของสถานศึกษา การติดตามการดำเนินงานให้มีคุณภาพตามมาตรฐานการศึกษา และการประเมินผลและตรวจสอบคุณภาพการศึกษาภายในสถานศึกษา ตามลำดับ
3. ภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษามี ความสัมพันธ์เชิงบวกกับการพัฒนางานประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา ซึ่งอยู่ในระดับความสัมพันธ์ปานกลาง
องค์ความรู้/ข้อค้นพบจากงานวิจัยนี้ ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารมีบทบาทสำคัญในการขับเคลื่อนการพัฒนางานประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษาอย่างเป็นระบบและยั่งยืน โดยสามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาการบริหารจัดการคุณภาพในโรงเรียนอื่น ๆ เพื่อยกระดับมาตรฐานการศึกษาได้

ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการนับคาร์โบไฮเดรตของประชาชนวัยทำงาน ในเขตภาคกลาง ประเทศไทย

2025-09-09T11:30:12+07:00

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ระดับพฤติกรรมการนับคาร์โบไฮเดรตของประชาชนวัยทำงาน (2) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ความรอบรู้เรื่องการนับคาร์โบไฮเดรต แรงจูงใจในการป้องกันโรคและการสนับสนุนทางสังคมกับพฤติกรรมการนับคาร์โบไฮเดรตของประชาชนวัยทำงาน และ (3) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการนับคาร์โบไฮเดรตของประชาชนวัยทำงาน รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงสำรวจภาคตัดขวาง ใช้แนวคิดความรอบรู้ด้านสุขภาพ ทฤษฎีแรงจูงใจในการป้องกันโรค และทฤษฎีการสนับสนุนทางสังคมเป็นกรอบการวิจัย พื้นที่วิจัยคือภาคกลางของประเทศไทย กลุ่มตัวอย่างคือประชาชนวัยทำงาน จำนวน 390 คน ใช้วิธีคัดเลือกแบบสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถามเกี่ยวกับปัจจัยส่วนบุคคล ความรอบรู้เรื่องการนับคาร์โบไฮเดรต แรงจูงใจในการป้องกันโรค การสนับสนุนทางสังคม และพฤติกรรมการนับคาร์โบไฮเดรต วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมาน
ผลการวิจัยพบว่า (1) พฤติกรรมการนับคาร์โบไฮเดรตของประชาชนวัยทำงานส่วนใหญ่อยู่ในระดับน้อย ร้อยละ 70.77 (2) ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ ระดับการศึกษา และอาชีพ มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการนับคาร์โบไฮเดรต (p<0.05) ความรอบรู้เรื่องการนับคาร์โบไฮเดรตมีความสัมพันธ์ทางบวกระดับสูงกับพฤติกรรมการนับคาร์โบไฮเดรต (r = 0.60, p < 0.01) แรงจูงใจในการป้องกันโรคและการสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์ทางบวกระดับปานกลางกับพฤติกรรมการนับคาร์โบไฮเดรตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = 0.47 และ 0.46, p < 0.01 ตามลำดับ) (3) ปัจจัยส่วนบุคคล ความรอบรู้เรื่องการนับคาร์โบไฮเดรต แรงจูงใจในการป้องกันโรคและการสนับสนุนทางสังคมสามารถอธิบายความแปรปรวนของพฤติกรรมการนับคาร์โบไฮเดรตของประชาชนวัยทำงานได้ ร้อยละ 38.20 (Adjusted R Square = 0.382)
องค์ความรู้ที่ได้จากการวิจัยพบว่า ประชาชนวัยทำงานมีพฤติกรรมการนับคาร์โบไฮเดรตระดับน้อย ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ ระดับการศึกษา และอาชีพ ความรอบรู้เรื่องการนับคาร์โบไฮเดรต แรงจูงใจในการป้องกันโรคและการสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์และมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการนับคาร์โบไฮเดรตของประชาชนวัยทำงาน ซึ่งสะท้อนถึงความสำคัญของการบริหารจัดการกระบวนการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการบริโภคอาหารโดยให้ความสำคัญกับการนับคาร์โบไฮเดรตของประชาชนวัยทำงานเพื่อส่งผลถึงการลดปัจจัยเสี่ยงของโรคไม่ติดต่อเรื้อรังอีกทั้งยังสามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยโรคเบาหวานของประชาชนต่อไปอย่างยั่งยืน

ผลกระทบของการประยุกต์ใช้นวัตกรรมปัญญาประดิษฐ์ในกระบวนการเรียนรู้ของนักศึกษามหาวิทยาลัยโพลีเทคนิคหลิ่วโจว มณฑลกวางสี สาธารณรัฐประชาชนจีน

2025-06-04T12:45:40+07:00

บทความวิจัยนี้เป็นการวิจัยวิจัยเชิงปริมาณโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบของการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ในกระบวนการเรียนรู้ที่มีต่อผลลัพธ์การเรียนรู้ของนักศึกษามหาวิทยาลัยโพลีเทคนิคหลิ่วโจว มณฑลกวางสี สาธารณรัฐประชาชนจีน กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาคือนักศึกษามหาวิทยาลัย โพลีเทคนิคหลิ่วโจว จำนวน 673 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างโดยประยุกต์ใช้เทคนิคการสุ่มเลือกตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือวิจัยที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถามเรื่องผลกระทบของการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ในกระบวนการเรียนรู้ที่มีต่อผลลัพธ์การเรียนรู้ของนักศึกษามหาวิทยาลัยโพลีเทคนิคหลิ่วโจว มณฑลกวางสี สาธารณรัฐประชาชนจีน และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สมการถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า ตัวแปรที่ใช้วัดการประยุกต์ใช้ AI ในกระบวนการเรียนรู้ทั้ง 5 ตัวแปรคือ (1) การใช้แพลตฟอร์ม AI ในการสอนของคณาจารย์ (2) การประยุกต์ใช้ AI ในการพัฒนาทักษะเฉพาะทาง (3) การประยุกต์ใช้ AI ในการทำการบ้านและทบทวนบทเรียน (4) การประยุกต์ใช้ AI ในกระบวนการเรียนรู้ที่ปรับเนื้อหาให้เหมาะสมกับแต่ละบุคคล และ(5) การประยุกต์ใช้ AI ในการเรียนรู้ภาษา มีผลกระทบเชิงบวกต่อผลลัพธ์การเรียนรู้ของนักศึกษาอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 ตัวแปรที่มีผลกระทบต่อผลลัพธ์การเรียนรู้ของนักศึกษามากที่สุด คือ การใช้แพลตฟอร์ม AI ในการสอนของคณาจารย์ รองลงมา คือ การประยุกต์ใช้ AI ในการพัฒนาทักษะเฉพาะทาง การประยุกต์ใช้ AI ในการทำการบ้านและทบทวนบทเรียน และการประยุกต์ใช้ AI ในกระบวนการเรียนรู้ที่ปรับเนื้อหาให้เหมาะสมกับแต่ละบุคคล ส่วนการประยุกต์ใช้ AI ในการเรียนรู้ภาษา มีผลกระทบต่อผลลัพธ์การเรียนรู้ของนักศึกษาน้อยกว่าตัวแปรอื่น ๆ แต่ยังมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ตัวแปรอิสระทั้ง 5 ตัวแปรนี้สามารถอธิบายความแปรปรวนของผลลัพธ์การเรียนรู้ได้ 75.1% ผลการวิจัยนี้แสดงให้เห็นศักยภาพของการนำ AI ในการยกระดับผลลัพธ์การเรียนรู้ผ่านการประยุกต์ใช้ AI ในกระบวนการเรียนรู้ นอกจากนี้ ยังช่วยให้สถาบันการศึกษาทราบแนวทางในการวางแผนและออกแบบกระบวนการเรียนรู้โดยการประยุกต์ใช้ AI เพื่อเพิ่มผลลัพธ์การเรียนรู้ของผู้เรียน