การรักษาสุขภาพของผู้สูงวัยในการใช้ Social Media ด้วยหลักของไตรลักษณ์

Main Article Content

พระภิญโญ ปญฺญาทีโป (เอี่ยมสุวรรณ)

บทคัดย่อ

ผู้สูงอายุสิ่งที่ตามมาทางกาย หรือสังขาร คือ ความเจ็บป่วย ชรา นำมาซึ่งโรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ เมื่อคนเรามีอายุมากขึ้น จะมีความเสี่ยงต่อ 3 กลุ่มโรควัยชรา ได้แก่ 1) กลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ได้แก่ โรคกลุ่มหลอดเลือดหัวใจ หลอดเลือดสมอง โรคไตเรื้อรัง โรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง มะเร็ง จากข้อมูลปัจจุบันคนไทยราว 55% มีปัจจัยเสี่ยงของโรคเหล่านี้ ทำให้คนไทยเกินครึ่งเสียชีวิตจากโรคกลุ่มนี้ 2) โรคสมองเสื่อม ซึ่งมากับคนอายุยืน 3) โรคซึมเศร้า ซึ่งตามมากับภาวะสมองเสื่อมและโรคเรื้อรัง และนำไปสู่ภาวะซึมเศร้า ซึ่งโรคซึมเศร้านี้เอง เป็นภาวะทาง “จิต” หรือ “ใจ” ซึ่งมาพร้อมกับการไม่ทำความเข้าใจในธรรมนิยาม หรือธรรมชาติของทุกสรรพสิ่ง อย่างถ่องแท้ ซึ่งก็คือหลักไตรลักษณ์ โดยการยอมรับความจริงและแก้ไขไปตามเหตุปัจจัย มองให้เห็นธรรมดาว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง จะได้รู้จักปลง ไม่ยึดมั่นถือมั่นเกินกว่าเหตุ เมื่อไม่ยึดมั่นถือมั่นเกินกว่าเหตุ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ปญฺญาทีโป (เอี่ยมสุวรรณ) พ. . (2024). การรักษาสุขภาพของผู้สูงวัยในการใช้ Social Media ด้วยหลักของไตรลักษณ์. วารสาร ปัญญาลิขิต, 3(1), 38–48. สืบค้น จาก https://so15.tci-thaijo.org/index.php/PYJ/article/view/884
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

เสถียร์พงษ์ วรรณปก. (2561). “ไตรลักษณ์” คิดแบบรู้เท่าทันธรรมดา ตามหลักศาสนาพุทธ. สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2565, จาก https://www.matichonweekly.com

แม่ชีสุภาพ รักษ์ประสูติ. (2560). การศึกษาแนวทางการสร้างความสุขของผู้สูงอายุตามวิถีพุทธ. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 2(1), 74-85.

จรัสวรรณ เทียนประภาส และพัชรี ตันศิริ. (2533). การพยาบาลผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองธรรม.

ชมพูนุท พรหมภักดิ์. (2556). การเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.

ธนาภรณ์ พรมสุวรรณ. (2561). รับมือสังคมสูงวัย. สืบค้นเมื่อ 3 มกราคม 2566, จาก https://www.thaihealth.or.th

นิดา ตั้งวินิต. (2559). การบูรณาการหลักพุทธธรรมกับการดูแลสุขภาพแบบองค์รวมในผู้สูงอายุ. วารสารสวนปรุง, 32(2), 48-65.

ประเวศ วะสี. (2561). พัฒนาสังคมสูงวัยกับโลกดิจิทัล. สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2566, จาก https://www.thaihealth.or.th

ปิ่น มุทุกันต์. (2514). แนวสอนธรรมะหลักสูตรนักธรรมชั้นตรี. กรุงเทพฯ: คลังวิทยา.

พระเทพดิลก (ระแบบ ฐิตญาโณ). (2546). ธรรมปริทรรศน์ 2. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: มหากุฎราชวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วรรณ จงวิไลเกษม. (2564). โซเชียลมีเดียสื่อยุคดิจิทัล ประโยชน์มีมากแต่โทษก็ไม่น้อย. สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2566, จาก https://www.thaihealth.or.th/โซเชียลมีเดียสื่อยุคดิ/

วิไลวรรณ ทองเจริญ. (2545). หลักการพยาบาลผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: บุญศิริ.

วีรณัฐ โรจนประภา. (2565). วิถีใหม่ “ผู้สูงอายุ” ยุค 4.0 ส่งความสุขแบบ “ออนไลน์” เชื่อมสัมพันธ์ครอบครัว. สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2566, จาก https://www.matichon.co.th

ศูนย์เวชศาสตร์อายุรวัฒน์. (2566). SOCIAL MEDIA ผู้สูงวัยรู้ให้ทันใช้ให้พอดีออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 3 มกราคม 2566, จาก https://www.bangkokhospital.com

อุดมพร ชั้นไพบูลย์. (2561). การประยุกต์หลักไตรสิกขาเพื่อความสมดุลในชีวิตสำหรับผู้สูงวัย. วารสารรามคำแหง ฉบับมนุษยศาสตร์, 35 (1), 41-64.