แนวคิดการจัดการสิ่งแวดล้อมตามหลักพระพุทธศาสนาและศาสตร์สมัยใหม่
คำสำคัญ:
การจัดการสิ่งแวดล้อม, พระพุทธศาสนา, ศาสตร์สมัยใหม่บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิดการจัดการสิ่งแวดล้อมตามหลักพระพุทธศาสนาและศาสตร์สมัยใหม่ พบว่า สิ่งแวดล้อมขาดความสมดุล ไม่ได้รับการฟื้นฟูสิ่งแวดล้อมกันอย่างจริงจัง และให้ความสำคัญและใส่ใจต่อสิ่งแวดล้อมน้อยเกินไป เมื่อรู้จักสิ่งแวดล้อมที่มีตามธรรมชาติและที่มนุษย์สร้างขึ้น จึงต้องเข้าใจถึงวิกฤตการณ์สิ่งแวดล้อม ปรากฏการณ์ธรรมชาติที่เกิดจากระบบนิเวศสูญเสียความสมดุล ซึ่งส่งผลกระทบต่อชีวิตพืช สัตว์ และรวมถึงหมู่มนุษย์ทั้งมวล หลักการแก้ปัญหาที่ต้นเหตุโดยมีวิธีการป้องกัน และรับมือปัญหาสิ่งแวดล้อมได้ทันต่อเหตุการณ์ รู้จักนำกลับมาใช้ใหม่ รู้จักลดการใช้และไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม โดยอาศัยแนวคิดการจัดการสิ่งแวดล้อมทางพระพุทธศาสนาและศาสตร์สมัยใหม่
References
จำนงค์ อดิวัฒนสิทธิ์. (2532). ทัศนะเชิงพุทธศาสตร์เกี่ยวกับนิเวศวิทยา. ในมหาจุฬาวิชาการพุทธศาสตร์ และสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ธนู แก้วโอภาส. (2549). ศาสนาโลก. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์สุขภาพใจ.
พระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาส อินทปญฺโญ). (2535). พระสงฆ์กับการอนุรักษ์ป่า. นิตยสารเสขิยธรรม, 2(9), 1-12.
พระธรรมปิฏก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2537). คนไทยกับป่า. กรุงเทพฯ : มูลนิธิพุทธธรรม.
พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2538). ธรรมและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ : มูลนิธิพุทธธรรม.
สำนักงานคณะกรรมการสิ่งแวดล้อม. (2530). ความรู้เรื่องสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ : บริษัท เอสโช่แสตนดาร์ด ประเทศไทย จำกัด.
Odum, E. P. & Barrett, G. W. (2005). Fundamentals of ecology. (5th ed). Belmont, CA, : Thomson Brooks Cole.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับ Journal of Education and Social Agenda ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน Journal of Education and Social Agenda ถือเป็นลิขสิทธิ์ของJournal of Education and Social Agenda หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจาก Journal of Education and Social Agenda ก่อนเท่านั้น
